Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

Αποστολή στον 'Ηλιο!!!

Δύο φιλόδοξες νέες διαστημικές αποστολές πρόκειται να αποσταλούν στον Ήλιο, σε μια προσπάθεια να φθάσουν πλησιέστερα στην επιφάνειά του από κάθε άλλη φορά. Θα πρέπει να ξεπεράσουν εμπόδια όπως υψηλές θερμοκρασίες που λιώνουν μέταλλα, έντονες και καταστροφικές ακτινοβολίες, καθώς και χαοτικά μαγνητικά πεδία - όλα πράγματα που μπορούν να διαλύσουν ή να αποσυντονίσουν οποιοδήποτε διαστημοσυσκευή.

Η μια αποστολή θα φέρει το όνομα Solar Orbiter, θα έχει μέγεθος αυτοκινήτου, τεθεί σε τροχιά γύρω από τον ήλιο και θα επιτρέψει στους επιστήμονες για πρώτη φορά να μελετήσουν τους πόλους του. Ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουμε δει τον ήλιο από πάνω ή από κάτω. Επικεφαλής της αποστολής θα είναι η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA), με την υποστήριξη της NASA. Αναμένεται να εκτοξευτεί το 2017 και η προεργασία έχει ήδη αρχίσει.

Η δεύτερη αποστολή, αρχικού προϋπολογισμού 750 εκατ. δολ., είναι καθαρά αμερικανική. Έχει ονομαστεί Solar Probe Ρlus από τη NASA και αναμένεται να εκτοξευτεί το 2015. Θα είναι εφοδιασμένη με μια ειδική παχιά προστατευτική ασπίδα και θα χρειαστεί γύρω στα επτά χρόνια για να φθάσει από τη Γη στον Ήλιο. Για πρώτη φορά θα επιχειρήσει να διαπεράσει τα άνω στρώματα του ηλιακού στέμματος, δηλαδή της εξωτερικής ατμόσφαιρας του ήλιου, όπου θα πρέπει να αντέξει θερμοκρασίες μέχρι 2.000 βαθμών Κελσίου, πλησιάζοντας περισσότερο από ποτέ στην επιφάνεια του άστρου μας, σε απόσταση μόλις 7 εκατ. χλμ..

Η πρώτη αποστολή, η ευρωπαϊκή, που θα διαθέτει επίσης μια ειδική προστατευτική ασπίδα πάχους περίπου 35 εκατοστών, αποτελούμενη από διαδοχικά στρώματα επενδυμένων πλαστικών και κεραμικών, ώστε να αντέξει θερμοκρασίες περίπου 600 βαθμών και καταιγισμό ακτινοβολίας, θα κινείται σε πιο μακρινή τροχιά. Θα χρειαστεί περίπου 3,5 χρόνια για να φθάσει σε απόσταση 32 εκατ. χλμ. από την επιφάνεια του ήλιου, δηλαδή περίπου στα δύο τρίτα της απόστασης μεταξύ Ήλιου-Ερμή, του κοντινότερου πλανήτη.

Το Solar Orbiter, που θα κατασκευαστεί από την ευρωπαϊκή κοινοπραξία Astria, σχεδιάζεται έτσι ώστε να μπορέσει να τραβήξει τις καλύτερες μέχρι σήμερα φωτογραφίες του ήλιου (υπό γωνία 30 μοιρών σε σχέση με το επίπεδο περιφοράς της Γης γύρω από αυτόν, ώστε να μπορέσει να συμπεριλάβει τους πόλους του ήλιου), μετρώντας παράλληλα τις εκπομπές σωματιδίων και τα μαγνητικά πεδία. Αφού φθάσει στον ήλιο, θα κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από αυτόν κάθε 150 χρόνια.

Μέχρι τώρα η κοντινότερη στον ήλιο διαστημική αποστολή ήταν των διαστημοσυσκευών "Ήλιος" που εκτοξεύθηκαν στη δεκαετία του ΄70 και έφθασαν σε απόσταση 45 εκατ. χλμ. από το άστρο μας, δηλαδή λίγο μετά τον Ερμή.

Oι επιστήμονες προσδοκούν ότι οι δύο αποστολές, οι οποίες, καλώς εχόντων των πραγμάτων, για ένα διάστημα θα δίνουν παρατηρήσεις ταυτόχρονα, η κάθε μια από το δικό της πεδίο λειτουργίας, θα τους βοηθήσουν να απαντήσουν αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτήματα, όπως γιατί η εξωτερική ατμόσφαιρα του ήλιου είναι πιο καυτή από την επιφάνειά του ή τι ακριβώς προκαλεί τους ηλιακούς ανέμους (ρεύματα ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων που εκπέμπονται από την ατμόσφαιρα του ήλιου) και τις ηλιακές κηλίδες (σκοτεινές περιοχές λόγω έντονης μαγνητικής δραστηριότητας στην επιφάνεια του ήλιου). Το ηλιακό στέμμα μπορεί να φθάσει το 1 εκατ. βαθμούς Κελσίου, ενώ η επιφάνεια του ήλιου δεν ξεπερνά τους 6.000 βαθμούς.

Ανακαλύφθηκε το πιο μακρινό αντικείμενο στο σύμπαν

Οι αστρονόμοι εντόπισαν το πιο μακρινό μέχρι σήμερα αντικείμενο στο σύμπαν, ένα αυτοκαταστρεφόμενο άστρο που εξερράγη σε απόσταση 13,1 δισ. ετών φωτός από τη Γη. Η έκρηξη συνέβη 640 εκατ. χρόνια μετά το αρχικό "Μπινγκ Μπανγκ", δηλαδή περίπου την εποχή που τελείωνε ο "κοσμικός μεσαίωνας" και άρχιζαν να εμφανίζονται στο διάστημα τα πρώτα άστρα και γαλαξίες.

Αυτό που οι αστρονόμοι "είδαν", ήταν μια ισχυρή έκρηξη ακτινών γάμμα, το φωτεινότερο τύπο αστρικής έκρηξης που υπάρχει και η οποία συμβαίνει όταν μεγάλα άστρα καταρρέουν προς το εσωτερικό τους και σχηματίζουν μαύρες τρύπες, οι οποίες με τη σειρά τους εκτοξεύουν πίδακες αερίων σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Αυτοί οι πίδακες στέλνουν προς την κατεύθυνση του πλανήτη μας τις ακτίνες γάμμα.

Η έκρηξη έγινε αρχικά αντιληπτή από το δορυφορικό τηλεσκόπιο Swift της NASA και αμέσως οι αστρονόμοι άρχισαν να την παρατηρούν και με τα επίγεια τηλεσκόπια, σύμφωνα με το New Scientist. Όπως δήλωσε ο Έντο Μπέργκερ, του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, "είναι η πιο μακρινή έκρηξη ακτινών γάμμα που έχουμε δει, αλλά επίσης το πιο μακρινό (επιβεβαιωμένο) αντικείμενο στο σύμπαν γενικότερα".

Ορισμένοι αστρονόμοι έχουν στο παρελθόν ισχυριστεί ότι έχουν εντοπίσει ακόμα πιο μακρινά αντικείμενα, αλλά οι παρατηρήσεις τους δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμα. Οι επιστήμονες προσδοκούν να αποκτήσουν έτσι μια καλύτερη εικόνα για το πρώιμο σύμπαν, κάτι που όμως απαιτεί περισσότερες ανακαλύψεις τόσο μακρινών αντικειμένων στο μέλλον.

Μέχρι στιγμής μόνο τρεις παρατηρήσεις (συμπεριλαμβανομένης αυτής της πιο πρόσφατης) προέρχονται από τη μακρινή εποχή που το σύμπαν είχε ηλικία μέχρι 1 δισ. χρόνια. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι δεν σχηματίζονταν άστρα με ταχύ ρυθμό στο πρώιμο σύμπαν και συνεπώς δεν εκρήγνυνταν συχνά για να δημιουργήσουν ακτίνες γάμμα. Από την άλλη, μόλις πρόσφατα άρχισαν να λειτουργούν πολύ ευαίσθητοι ανιχνευτές υπέρυθρης ακτινοβολίας για τόσο μακρινές αποστάσεις.

Πηγή: Ana-Mpa Culture


Ρε προσέχτε μην κάνετε καμία μαλ@κία και πατήσετε το off και τρέχουμε μετά!!!

Σβήνει που σβήνει από μόνος του, αν βάλουμε και μεις το χεράκι μας, η καταστροφή είναι εγγυημένη!! Καλό είναι να ψαχτούμε λίγο να δούμε τι παίζει και εκεί, ίσως ανακαλύψουμε διάφορα ωφέλιμα πράγματα!! Αλλά αν υπάρχουν τόσα πολλά χρήματα διαθέσιμα ώστε να εξερευνήσουμε τον ήλιο για πιθανή "βοήθεια για την ανθρωπότητα" γιατί δεν υπάρχουν και για να ταίσουν, να μορφώσουν και να γιατρέψουν τα εκατομμύρια ανθρώπων που χρήζουν άμεσης βοήθειας από τους συνανθρώπους τους??? Στο κάτω κάτω αν ο μισός πληθυσμός της γης πεθάνει από ασιτία και αρρώστιες τι σκατά να τα κάνουμε όλα αυτά που θα ανακαλύψουμε στον ήλιο?? Πότε θα πάψουν οι "πολιτισμένοι" να θεωρούν τα προνόμια αποκλειστικά δικά τους... Πότε θα γίνουμε επιτέλους πολιτισμένοι??

Ίδρυση του "Πανεπιστημίου των Ορέων"

Καθηγητές Πανεπιστημίου, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και οι τοπικές κοινωνίες αγκάλιασαν με θέρμη την πρωτοβουλία του πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, Γιάννη Παλλήκαρη, για ίδρυση του "Πανεπιστημίου των Ορέων", που έχει ως στόχο τη διάσωση του περιβάλλοντος, του πολιτισμού , της παράδοσης και της οικονομίας των ορεινών περιοχών της μεγαλονήσου.

Ο Γιάννης Παλλήκαρης, ο Μιχάλης Κοπιδάκης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Michael Herzfeld, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, αλλά και αγρότες παρουσίασαν σήμερα τους σκοπούς του εγχειρήματος τους.

"Θεσπίζεται ως Πανεπιστήμιο", τόνισε ο κ. Παλλήκαρης, " έξω από πανεπιστημιακά κτήρια, που θα δραστηριοποιείται στις παρυφές των ορεινών και αποκλεισμένων οικισμών, μέσα στην καρδιά της κάθε τοπικής κοινωνίας. Σε αυτό το περιβάλλον θα υλοποιεί το πρόγραμμά του βασιζόμενο στο συνδυασμό της επιστημονικής γνώσης από το χώρο της οικονομίας, του πολιτισμού, της υγείας και του περιβάλλοντος και θα παράγει βιωματική γνώση, η οποία θα συντελεί στην ανθρωποκεντρική και ολιστική προσέγγιση της Εκπαίδευσης-Παιδείας, τον κοινό τόπο τόσο των επιστημόνων όσο και των ανθρώπων της υπαίθρου. Γι΄αυτό και ο προβληματισμός για τη δημιουργία του Πανεπιστημίου των Ορέων εξαρχής κινείται πέραν των γνωστών ετοιμοπαράδοτων αναπτυξιακών τεχνικών και αναζητά νέες και γνήσιες στοχεύσεις που συνδιαλέγονται με το συγκεκριμένο και πολυσύνθετο ιστορικό, κοινωνικό και πολιτισμικό σκηνικό της περιοχής".

Παρόντες στην παρουσίαση που έγινε στην Αίθουσα Ανταποκριτών Ξένου Τύπου , εκτός από τους καθηγητές Πανεπιστημίων, ο γενικός γραμματέας Ανώτατης Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας Θανάσης Κυριαζής, ο οποίος υποστήριξε την προσπάθεια ως ένα πρώτο αλλά σημαντικό βήμα που θα μπορούσε να επεκταθεί και στην υπόλοιπη Ελλάδα, και η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αννα Διαμαντοπούλου.

Πηγή: Ana-Mpa Culture

Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Βραβείο Αξιαγάπητου Blog

Ευχαριστω πολύ τον κολλητό μου τον Άντω που μου έδωσε το βραβείο αξιαγάπητου blog!!!!!!
Και ευχαριστώ όσους μπαίνουν να δουν τα θέματα μου, κ ακόμη περισσότερο όσους σχολιάζουν!!! Special thanks, στην korinoskilo (aka Έλενα), επειδή χωρίς να το ξέρει μου έχει δώσει την ώθηση και την όρεξη να συνεχίσω γιατί για να πω την αλήθεια ξεκίνησα απλά για την πλάκα μου!!!
Αν και πολύ νέος στο blogging και δεν νομίζω ότι το αξίζω (ακόμα! γιατί έχω ακόμα..ουουουουου..πολύ δρόμο μπροστά μου) είναι πάντα ωραίο να παίρνεις ένα βραβείο!! Σε κάνει να σκέφτεσαι "άντε, κάτι καλό θα χω κάνει λοιπόν...να συνεχίσω!!".
Μμμμμμ!!! Τώρα πρέπει να τα δώσω και εγώ σε άλλους 15 ε??? Να πω την αλήθεια, 7 blogs παρακολουθώ όλα κ όλα οπότε θα το δώσω σε αυτούς και χαίρομαι που και οι 7 το αξίζουν και με το παραπάνω!!Οι περισσότεροι αν όχι όλοι το έχουν ήδη πάρει από κάποιον άλλον αλλά δεν βαριέσαι!Άλλη μια φορά δεν κάνει κακό!!!!
Γι'αυτο χωρίς πολλά πολλά λόγια το Βραβείο Αξιαγάπητου blog το χαρίζω απ' τη μερία μου στους:


Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Σιντ Μπάρετ - Βιογραφία


O Ρότζερ Κηθ Μπάρετ (6 Ιανουαριου 1946 - 7 Ιoυλιου 2006), γνωστός περισσότερο ως Σιντ Μπάρετ, ήταν Βρετανός τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης . Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Pink Floyd και μέλος του συγκροτήματος την τριετία 1965-1968. Το 1969 εγκατέλειψει τους Pink Floyd λόγω της εξαρτησής του στα ψυχεδελικά ναρκωτικά (με τους οποίους μάλιστα συνεργαστηκε ξανα το 1975 για το αφιερωμένο σε αυτόν τραγούδι Shine On You Crazy Diamond) και έκανε μια σύντομη σόλο καριέρα εως το 1975 όπου και σταμάτησε τελείως την ενασχολησή του με την μουσική. Άπο τότε εως την 7η Ιουλίου 2006 έμενε μοναχός του στο σπίτι που είχε στο Cambridge.
Οπως δήλωσε στον Τύπο ο αδερφός του, ο Μπάρετ πέθανε από επιπλοκές που του δημιούργησε ο διαβήτης από τον οποίο υπέφερε χρόνια, την Παρασκευή το βράδυ, στο σπίτι της μητέρας του. Εκεί όπου είχε καταφύγει τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, απομονωμένος σε ένα κελάρι και ζωγραφίζοντας πίνακες.

Ο Σιντ Μπάρετ
Ταλαντούχος κιθαρίστας και πρωτοπόρος της βρετανικής ψυχεδελικής σκηνής, ο Μπάρετ δημιούργησε τους Pink Floyd το 1965, στα δεκαοκτώ του χρόνια. Και ήταν ο εγκέφαλος πίσω από τα δύο πρώτα άλμπουμ της μπάντας, το «The piper in the gates of town» και το «Α saucerful of secrets», που άλλαξαν την πορεία της μουσικής σκηνής. Ο Μπάρετ έπαιζε κιθάρα γδέρνοντας με έναν αναπτήρα Ζίπο τις χορδές για να δημιουργήσει αυτό τον μυστηριώδη ήχο, χαρακτηριστικό της μπάντας, και έγραφε τους αλλόκοτους σουρεαλιστικούς στίχους.
Σύμφωνα με τις φήμες, η κατάχρηση ψυχεδελικών ναρκωτικών, σε συνδυασμό με την ολοένα και αυξανόμενη πίεση που δεχόταν από τα υπόλοιπα μέλη για να γράφει νέα τραγούδια χωρίς τόσους πειραματισμούς στον ήχο, τον οδήγησαν πολύ γρήγορα σε νευρική κατάπτωση.

Ακίνητος στη σκηνή

Στην περιοδεία τους στις ΗΠΑ ανέβαινε στη σκηνή και στεκόταν ακίνητος, έμοιαζε ανίκανος να παίξει κιθάρα, χαμένος σε έναν δικό του κόσμο. Ετσι, ο Ρότζερ Γουότερς, όπως είχε πει ο ίδιος ο Μπάρετ, τον κατηγόρησε ότι είναι σχιζοφρενής και τον έδιωξε αντικαθιστώντας τον με τον Ντέιβιντ Γκίλμουρ. Από εκεί άρχισε η πτώση ενός δημιουργικού μουσικού. Ενώ οι Pink Floyd γίνονταν αστέρες της ροκ σκηνής, ο Μπάρετ κατάφερε με δυσκολία να ολοκληρώσει δύο προσωπικά άλμπουμ.

Το «The madcap laughs» και το «Barett» κυκλοφόρησαν το '70, γεμάτα χαμηλόφωνα, μελαγχολικά, ακουστικά τραγούδια. Παράλληλα, η παλιά του μπάντα έγραψε γι' αυτόν τον ύμνο «Shine on you crazy diamond» και ο χαρακτήρας στο άλμπουμ «The wall», ο μουσικός που βυθίζεται στην τρέλα, είναι εμπνευσμένος από τον Μπάρετ.

Extra ιστοριούλα:
(Το 1975 οι Pink Floyd έκαναν ηχογραφήσεις για το επερχόμενο άλμπουμ τους "Wish you were here". Την ώρα της ηχογράφησης του τραγουδιού "Shine On You Crazy Diamond" εμφανίστηκε στο στούντιο ένας μεγαλόσωμος άνδρας με ξυρισμένο κεφάλι και φρύδια. Τα μέλη της μπάντας δεν μπορούσαν αρχικά να διακρίνουν ποιος ήταν αυτός, αλλά λίγο αργότερα ανακάλυψαν πως ήταν ο Σιντ Μπάρετ. Όταν, βέβαια, τον είδαν, μέσα στο στούντιο επικράτησε συγκίνηση και ο αρχηγός του συγκροτήματος Ρότζερ Γουότερς (Roger Waters) ξέσπασε σε ελαφριά κλάματα. Όπως είναι λογικό, η ηχογράφηση σταμάτησε και τα μέλη των Pink Floyd ζήτησαν την γνώμη του σχετικα με το τραγούδι. Ο Μπάρετ τους απάντησε ότι ακουγόταν λίγο "παλιό" και, αφού όλοι τον χαιρέτησαν με περισσό ενθουσιασμό, ο Μπάρετ έφυγε ξανά. Ήταν η τελευταία φορά που το συγκρότητα θα τον έβλεπε πριν πεθάνει, τον Ιούλιο του 2006. Για αρκετά χρόνια, η παραπάνω ιστορία θεωρούνταν ως μύθος, έως ότου ο David Gilmour την επιβεβαίωσε.)

Από τις αρχές της δεκαετίας του '70 ο Μπάρετ ουσιαστικά υπήρχε μόνο μέσα από τα τραγούδια των Pink Floyd. Ζούσε στο σπίτι της μητέρας του, ζωγράφιζε και ασχολούνταν με τον κήπο, ενώ έμοιαζε να μη θυμάται τίποτα από το παρελθόν και δεν αναγνώριζε τα τραγούδια που είχε γράψει. Το τραγικό είναι ότι τον Ιανουάριο του 2006, που έκλεινε τα εξήντα του χρόνια, τον θυμήθηκε ο Τύπος με δεκάδες αφιερώματα στον «πρωτεργάτη της ψυχεδελικής σκηνής», ενώ οι Ρότζερ Γουότερς και Ντέιβιντ Γκίλμουρ έπλεκαν το εγκώμιο του ιδιοφυούς μουσικού.

Προσωπικά, δεν ξέρω αν ήταν για το καλό ή το κακό του συγκροτήματος η αποχώρηση του Syd Barrett.Σίγουρα η κατάληξη που είχε αυτός ο εξαιρετικά ταλαντούχος μουσικός δεν ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να έχει. Ίσως αν έμενε στους Pink Floyd να είχε δημιουργήσει ακόμη καλύτερα κομμάτια από αυτα που έκαναν με τον Gilmour, όμως αυτό δυστυχώς δεν θα το μάθουμε ποτέ. Κατά τη δική μου γνώμη, ο Gilmour τους βοήθησε να φτιάξουν τα αριστουργήματα που άλλαξαν την πορεία της μουσικής, χωρις να θέλω να "ρίξω" τον Barrett, τα οποία δεν θα υπήρχαν αυτή τη στιγμή αν δεν είχαν πάρει αυτήν τη τροπή τα πράγματα. Το ιδανικότερο σενάριο θα ήταν η είσοδος του Gilmour, χώρις την αποχώρηση του Barrett. Φανταστείτε για τι μουσική θα μιλάγαμε αυτή τη στιγμή!!!!Αλλά σαν πολλά να ζητάω μου φαίνεται.Χαίρομαι που υπήρξε αυτός ο "κάποιος" που ίδρυσε το συγκρότημα και χαίρομαι που βρέθηκε ο "κάποιος άλλος" για να κρατήσει το επίπεδο και να το ανυψώσει στα ουράνια!!!
Και για να κλείσω, απλά ακούστε το ωραιότερο κομμάτι που έχει γραφτεί ποτέ, δημιουργία του καλύτερου συγκροτήματος όλων των εποχών, αφιερωμένο στον ιδρυτή τους...

Συνιστώ να δυναμώσετε όσο περισσότερο μπορείτε τα ηχεία για να ακούσετε όλες τις λεπτομέρειες που ξεπετάγονται στο κομμάτι!!!!








Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη


...και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει...
Οι μετανάστριες και οι μετανάστες δεν είναι μόνοι!

Για 14η χρονιά τo Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ ανοίγει τις πύλες του. Έλληνες και ξένοι, ελληνίδες και ξένες μαζί θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, τη ζωή μας και την αξιοπρέπειά μας. Γιατί ο ρατσισμός δεν πλήττει μόνο όσους τον υφίστανται, θίγει εξίσου και όσους τον ανέχονται. Το κυνήγι των μεταναστών και των προσφύγων δεν βελτιώνει τη ζωή των ντόπιων, αντίθετα προετοιμάζει την αφαίρεση των δικαιωμάτων όλων μας, αποκτηνώνει τις κοινωνίες και οπλίζει τη ρατσιστική Ακροδεξιά. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν είναι πρόβλημα, έχουν προβλήματα. Πάνω τους οι κυρίαρχοι μεταθέτουν τα βάρη της δικής τους κρίσης, όπως κάνουν με τους εργαζόμενους και τους φτωχούς, εξαπολύοντας αστυνομίες και στρατούς ενάντια στα θύματα της δικής τους πολιτικής.

Μαζί, λοιπόν, στο δρόμο που άνοιξε η Κωνσταντίνα Κούνεβα, στο δρόμο της ενότητας ελλήνων και αλλοδαπών εργαζομένων και ανέργων, στο δρόμο της αλληλεγγύης, της ζωής και της αξιοπρέπειας.

Στο χώρο φτάνουν τα λεωφορεία Β18, Γ18 και το τρόλεϊ 21. Επίσης, θα υπάρχει δωρεάν μεταφορά από το σταθμό μετρό του Ελαιώνα στο χώρο του φεστιβάλ και αρκετές θέσεις στάθμευσης.

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ Η ΓΗ, ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ Η ΙΣΟΤΗΤΑ, ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Πρόγραμμα Συναυλιών

Παρασκευή 3 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.:

The Last Drive
Victory Collapse
Big Fat Lips
Sancturia
The Dogvilles

Σάββατο 4 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.:

Βilbomatiks (ska, Χώρα των Βάσκων)
Dorretta Carter & Band (funk, Τζαμάικα, Αυστρία)
Melody Vice
Pink Tank Project

Την Παρασκευή και το Σάββατο στο χώρο της σκηνής o Βασίλης Βασιλάτος και η ομάδα κρουστών του Ε.Μ.Π.

Κυριακή 5 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.:

Η Μάρθα Φριντζήλα,
ο Φοίβος Δεληβοριάς
και η Ματούλα
τραγουδούν Μάνο Χατζιδάκι σε ενορχήστρωση Παναγιώτη Τσεβά.

Σκηνή μεταναστών

Παρασκευή 3 Ιουλίου, 10 μ.μ.:

Χορευτικό Συγκρότημα - Γουινέα
Συγκρότημα από τη "Γη του Πελαργού" - Ουκρανία
Dodona - Αλβανία
Συγκρότημα από τον Ελληνοπακιστανικό Σύλλογο Ελλάδας
Renas, από τη Δημοκρατική Ένωση Συρίας
MC Yinca

Σάββατο 4 Ιουλίου, 10 μ.μ.:

Αφιέρωμα στη δεύτερη γενιά μεταναστών με τους:
Χορευτικό από την Ένωση Αφρικανών Γυναικών
Who's Next - Φιλιππίνες
Minus One - Φιλιππίνες
Renovatio - Αλβανία
Άκης - Αλβανία
Τe ver8et - Αλβανία
Black Jack - Κένυα
Neoyorubapeople

Κυριακή 5 Ιουλίου, 10 μ.μ.:

Rodina - Πολυφωνικό βουλγαρικό συγκρότημα
Al Mahaba
Συγκρότημα από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μπανγκλαντές (DOEL)
Συγκρότημα από τη Μαροκινή Κοινότητα
Rajbir group -Ινδία
Συγκρότημα Πολιτιστικού Κέντρου Κουρδιστάν
Ρεμπέτικα

Παρασκευή 3 Ιουλίου,11 μ.μ.:

Η κομπανία του Μάνι

Σάββατο 4 Ιουλίου, 11 μ.μ.:

Ρεμπέτικη Κομπανία

Κυριακή 5 Ιουλίου, 11 μ.μ.:

Ο Θανάσης Γκέκας και το συγκρότημά του...
... και μετά δημοτικά και ρεμπέτικα χωρίς μικρόφωνο

Και βέβαια, όπως κάθε χρόνο:
Ανοιχτές συζητήσεις για θέματα που η επίσημη πολιτική αποσιωπά, αλλά είναι σημαντικά για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων και την προοπτική των κοινωνικών κινημάτων (ακροδεξιά, μετανάστες, δεύτερη γενιά, δικαιώματα κρατουμένων, οικονομική κρίση, ομοφοβία κ.α.)
Θεατρικά δρώμενα, εργαστήρια, προβολές, εκθέσεις σκίτσου και φωτογραφίας, και πολλές δραστηριότητες για τα παιδιά.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ

.................................................................................................................

12ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ
26-28 Ιούνη 2009, 4ο Πάρκο Παραλίας, Θεσσαλονίκη

Συναυλίες:

Παρασκευή 26/6

Δυτική Σκηνή

X-Darawish
Ensemple Minoria Grande
Bubasvabe
Jazz Frenquently Quarted
Boikot

Ανατολική Σκηνή

Kappa Band
Μαρία Φωτίου και Λωξάνδρα
Φωτεινή Βελετσιώτου – Β. Πρατσινάκης – Γ. Λίζος
Σαbach
Χρήστος Μητρέντζης

Σάββατο 27/6

Δυτική Σκηνή

Roundlights
Κρυφή Ραψωδία
Ψίχουλα
Riddle
Spiros Grammenos And The Meatballmakers
Grover

Ανατολική Σκηνή

Βοτάνι – Βοτανάκι
Τα τραγούδια συναντιούνται
Κρυστάλλινος Ήχος (Μακεδονικά Χάλκινα)
Ανδρέας Καρακότας

Κυριακή 28/6

Δυτική Σκηνή

Μήτσης – Δερμιτάσογλου
ΒΙΔΑ
SP.O.D.
One Drop
Skaribas

Ανατολική Σκηνή

Αφγανικό συγκρότημα
Γ. Αετόπουλος
Σαββίνα Γιαννάτου & Primavera en Salonicο
Τομπουρλίκα

....................................................................................................

Για όλο το πρόγραμμα των εκδηλώσεων πατήστε τα παρακάτω link:

14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας

12ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης



1η κίνηση για το μέλλον της ανθρωπότητας?? Προσέχτε τα παιδιά σας πανάθεμα σας


Απολογούνται σήμερα οι τρεις συλληφθέντες (οι δύο ιδιοκτήτες και ο υπεύθυνος πισίνας) που κατηγορούνται για τον τραγικό θάνατο δύο κοριτσιών, ηλικίας εννέα ετών, από πνιγμό σε πισίνα ιδιωτικής κατασκήνωσης στο νομό Λάρισας, αντιμετωπίζοντας την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή. Το περιστατικό συνέβη την Παρασκευή το απόγευμα. Ο αστυνομικός διευθυντής Λάρισας, Παναγιώτης Νάνης, επισήμανε ότι το δυστύχημα έγινε αντιληπτό όταν εντοπίστηκε να επιπλέει ένα παιδί και στη συνέχεια βρέθηκε και το δεύτερο. Σύμφωνα με μαρτυρίες, το κακό συνέβη κατά τη διάρκεια πειραγμάτων μεταξύ των παιδιών για το ποιο θα κρατήσει περισσότερο την αναπνοή του μέσα στο νερό. Αγνωστο γιατί, κανείς ενήλικας δεν τα εντόπισε έγκαιρα ώστε να τα σώσει, παρά το γεγονός ότι η κατασκήνωση διέθετε υπεύθυνο πισίνας, με άδεια προπονητού κολύμβησης. Επιπλέον, την ώρα του δυστυχήματος στην πισίνα κολυμπούσαν 63 παιδιά.

Πριν από λίγες μέρες έχασε τη ζωή του κι ένα 9χρονο αγόρι, το οποίο πνίγηκε σε πισίνα καταστήματος στον Αλιμο. Στο χώρο υπήρχε ναυαγοσώστης αλλά δεν πρόλαβε να σώσει το παιδί. Για την υπόθεση προανάκριση διενεργεί το Αστυνομικό Τμήμα Αλίμου.

Για το θέμα της ασφάλειας στις πισίνες είχε αναφερθεί προ ημερών στη Βουλή η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ευγενία Αμανατίδου – Πασχαλίδου, η οποία δηλώνει ότι: «Το νομοσχέδιο του υπουργείου για τη ρύθμιση ζητημάτων που αφορούν και στις πισίνες ψηφίστηκε πριν από τέσσερις μόλις μέρες, χωρίς να προβλέπεται ο υπεύθυνος να είναι παρών κατά τη διάρκεια της χρήσης των κολυμβητικών δεξαμενών και να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος, ανεξαρτήτως αριθμού κλινών».

Χαροπαλεύει

Εν τω μεταξύ μάχη για να κρατηθεί στη ζωή δίνει ένα κοριτσάκι 9 ετών, το οποίο παραλίγο να πνιγεί σε πισίνα ξενοδοχείου στην περιοχή Πλατανιά Χανίων. Λίγο μετά τις 16.00 χθες, το κοριτσάκι έχασε τις αισθήσεις του την ώρα που κολυμπούσε στην πισίνα του ξενοδοχείου. Το περιστατικό αντελήφθη αμέσως ο ναυαγοσώστης που είχε βάρδια εκείνη την ώρα στην πισίνα και κατάφερε να τη βγάλει από το νερό. Στην 9χρονη παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και στη συνέχεια μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Νοσοκομείο Χανίων, όπου νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση.

10 συμβουλές που μπορεί να σώσουν ζωές


- Ποτέ μην αφήνετε τα παιδιά μόνα μέσα και έξω από την πισίνα. Αν πρέπει να φύγετε από το χώρο της πισίνας έστω και για ένα λεπτό, είναι προτιμότερο να πάρετε μαζί σας το παιδί.

- Ψάξτε πρώτα στο χώρο της πισίνας εάν κάποιο παιδί αγνοείται.

- Μην αφήνετε ποτέ παιχνίδια γύρω ή μέσα στην πισίνα. Τα παιχνίδια ελκύουν τα παιδιά.

- Πρέπει να γίνεται κατάλληλη πληροφόρηση στις νταντάδες και τα άτομα που προσέχουν τα παιδιά για τους πιθανούς κινδύνους που ελλοχεύουν. Ολοι πρέπει να γνωρίζουν και να εφαρμόζουν τις πρώτες βοήθειες σε σχέση με πνιγμό.

- Να έχετε πάντοτε ένα τηλέφωνο δίπλα από την πισίνα για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

- Τοποθετήστε πλωτά αντικείμενα που είναι κατασκευασμένα για να σώζουν ζωές (όπως, π.χ., το σωσίβιο κουλούρα) κοντά στην πισίνα.

- Οι πισίνες πρέπει να περιφράσσονται από το υπόλοιπο σπίτι. Το προστατευτικό δίχτυ πισίνας προσφέρει μια εναλλακτική λύση περίφραξης.

- Η είσοδος της προστατευτικής περίφραξης πισίνας πρέπει να κλείνει και να σφραγίζει αυτόματα. Το πόμολο της εισόδου πρέπει να τοποθετείται ψηλά.

- Ολες οι πόρτες και τα παράθυρα που οδηγούν στην πισίνα πρέπει να είναι πάντοτε ασφαλισμένα και σφραγισμένα.

- Αναθέστε σε κάποιον ενήλικα να προσέχει το χώρο της πισίνας κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων.

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Για το καλό μας...

Απλά ένα κομμάτι... Για όσους μερικές φορές νιώθουν πως είναι κλεισμένοι στο θάλαμο τους, έχοντας πολλούς έξω απ' αυτόν, οι οποίοι κάνουν πράγματα για το καλό.Το καλό το δικό τους, το καλό το δικό σου, κανείς δεν ξέρει.Το μαθαίνεις μόνο όταν η πράξη αυτή του "καλού" έρθει εις πέρας και δεις τα αποτελέσματα... Πιστεύω δε, πως υπάρχει δυνατότητα να φέρεις το αποτέλεσμα προς το δικό σου όφελος, οποιεσδήποτε και αν είναι οι προθέσεις των άλλων...Αρκεί να το δουλέψεις λίγο και να μην επαναπαυτείς...Και τότε μπορείς να τους πεις ευχαριστώ...

Γιάννης Μηλιώκας - Για το καλό μου


Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Η ποιήτρια των Εξαρχείων, Κατερίνα Γώγου

Αφιέρωμα στην ποιήτρια της ανατροπής Κατερίνα Γώγου.

Θα μπορούσε να μείνει ως η ξεχωριστή ηθοποιός που έπαιζε το ρόλο της υπηρέτριας η του ατίθασου πλουσιοκόριτσου. Έμεινε η αντισυμβατική. Όχι μόνο από την αυτοκτονία της. Αλλά από την ανατρεπτική ποιητική γραφή της.
«Η ζωή μας είναι σουγιαδιές
σε βρώμικα αδιέξοδα
σάπια δόντια ξεθωριασμένα συνθήματα
μπάσο βεστιάριο…
Εντάξει. Δεν κλαίμε μεγαλώσαμε.
Μονάχα όταν βρέχει
βυζαίνουμε κρυφά το δάχτυλό μας…».

Το λογοτεχνικό περιοδικό «ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ», (τεύχος 145, Ιούλιος- Αύγουστος), αφιερώνει 117 σελίδες στην Κατερίνα Γώγου. Την ποιήτρια των Εξαρχείων.

«Την Τετάρτη το απόγευμα , 6 Οκτωβρίου 1993, - γράφει στο αφιέρωμα Γιώργος Χρονάς- μία είδηση στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις έδινε μία άλλη διάσταση στις κόρνες, στις αφίσες και στα μεγάφωνα των προεκλογικών συγκεντρώσεων- οι εκλογές θα γινόντουσαν σε 4 μέρες. «Η ηθοποιός Κατερίνα Γώγου, 53 ετών, βρέθηκε νεκρή την Κυριακή, αλλά μόλις χθες διαπιστώθηκε η ταυτότητά της», έλεγαν οι εκφωνητές λίγο πριν μεταδώσουν το δελτίο καιρού της επομένης».

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Πήγε στη σχολή θεάτρου του Τάκη Μουζενίδη. Χορό έκανε στις Πράτσικα, Ζουρούδη, Βαρώνη. Έπαιζε με τους θιάσους Ηλιόπουλο, Βίλμας, Κύρου, Ρένας Βλαχοπούλου, Γιώργου Κωνσταντίνου και άλλους. Έπαιξε σε πολλές ταινίες: «Νόμος 4000», «Βαρύ πεπόνι», «Παραγγελιά», «Όστρια», Το τελευταίο έργο που έπαιξε στο θέατρο ήταν η «Φιλουμένα Μαρτουράνο», το 1979, με την Έλλη Λαμπέτη.

Έγραψε τα βιβλία «Τρία κλικ αριστερά», «Ιδιώνυμο», «Ξύλινο παλτό», «Νόστος», «Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών» και το ανέκδοτο κείμενο «Ρόδον».
Η Όλγα Βασιλοπούλου σημειώνει : «Ψυχή ευαίσθητη, τραγική, η Κατερίνα Γώγου βλέπει τη ζωή, τον θάνατο, την ύπαρξη της με έντονη την αίσθηση του πόνου, της αλήθειας και της απελπισμένης προσπάθειας να πιαστεί από κάπου. Ψάχνε τη λύτρωση από τον ίδιο της τον εαυτό, νοιώθει ανήμπορη να ζήσει, να χαρεί, να βρει την ευτυχία στα γήινα και τα φθαρτά. Γνωρίζει, με τη λεπτότητα και το άλγος της καλλιτεχνικής της φύσης, πόσο σκληρή είναι η ζωή…

«Η ανήσυχη φύση της έψαχνε την λύτρωση στα ναρκωτικά, τα χάπια και το αλκοόλ. Το ύφος της ωμό, μα τρυφερό. Ήταν μια κραυγή απόγνωσης, υπαρξιακής και κοινωνικής. Η ποίηση για την Κατερίνα ήταν το σωσίβιο που τη βοήθησε να κρατηθεί στην ταραγμένη θάλασσα της ζωής. Έφτασε στα όρια της τρέλας».

Στο αφιέρωμα γράφουν :
Γιώργος Χρονάς: Με το μικρό όνομα Κατερίνα.
Νίκος Λέκκας: Σε θυμόμαστε Κατερίνα.
Αλέξανδρος Στεργιόπουλος: Ένα ευαίσθητο αγρίμι.
Ανδρέας Ταρνανάς: Το βράδυ στην ταράτσα.
Αγάπη – Βιργινία Σπυράτου: Η ποιητική γραφή της Κατερίνας Γώγου.
Ανδρέας Ταρνανάς: Τα μαύρα πουλιά της Κατερίνας Γώγου.
Όλγα Βασιλοπούλου : Κόκκινο της αγάπης.
Γιώργος Κορδέλας: Η χρονιά των σεισμών και των γεγονότων.
Πηλέας Μασνός : Από τη γενιά της ήττας στη γενιά της αμφιβολίας.
Ήρα Ντουμανοπούλου: Η ποιητική της ανακύκλωσης.
Έφη Μουγκαράκη: Η θεατρική ποίηση της Κατερίνας Γώγου.
Νάντια Γαβαλά: Αργά- αργά.
Αγγελική Χριστοδούλου: Από το μαζικό στο λαϊκό κινηματογράφο.
Ανρδέας Ταρνανάς: Τα Εξάρχεια της μεταπολίτευσης-Τα παιδιά που δεν αποδημούν.
Θοδωρής Βλαχάκης: Magic de Spell.
Κατερίνα Ιατροπούλου: Δύο μικρές Κατερίνες.
Φώτης Θαλασσινός: Το βιβλίο των πεθαμένων μου.
Στυλιανός Λέρας: Λίγα λόγια για την Κατερίνα- Πάλι βρέχει…
Θωμάς Κοροβίνης: Τέσσερα τραγούδια για την Κατερίνα Γώγου.
Γιώργος Κορδελάς: Τατουάζ.
Κώστας Κίσσας: Η ευχή.
Σταύρος Σταυρόπουλος: Τέτοιο άτιμο κόκκινο είναι το άτιμο το δικό μας.
Αντώνης Μποσκοϊτης: Στον απάνω κόσμο του Ά Νεκροταφείου Αθηνών.
Γιώργος Μπαλούρδος: Κατερίνα Γώγου.
Γιώργος Χρονάς: Μια ροκ εν ρολ αυτοκτονία.

«Αποκλεισμένη από τους λογοτεχνικούς κανόνες, τις ανθολογήσεις ποιητών της γενιάς της, τις επίσημες παρουσίες σε εκδηλώσεις τέχνης, τις σικέ συνεντεύξεις σε Κυριακάτικα φύλλα, τις ερμαφρόδιτες λέξεις, τις ερμαφρόδιτες λύσεις, τις ερμαφρόδιτες στάσεις, η Κατερίνα έζησε τα 53 χρόνια που της έμελλε να ζήσει, σαν πουλάκι. Πληγωμένο, με μπανταρισμένα φτερά, αλλά τιτιβίζοντας. Με απίστευτο τσαμπουκά, με απίστευτο θράσος, με απίστευτα όνειρα. Και όταν δεν άντεχε άλλο να βλέπει να ξεπουλάν τη φάρα της, άναψε ένα τσιγάρο….και την έκανε», γράφει ο Σταύρος Σταυρόπουλος.

Στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας θα τριγυρνά πάντα η Κατερίνα Γώγου. Και, πότε λυγμικά , πότε ουρλιάζοντας θα μας προκαλεί…

«Η ελευθερία μου είναι στις σόλες των αλήτικων παπουτσιών μου».






Ενας στους 3 πρόσφυγες στερείται τροφής και νερού

«Η καλύτερη πόλη για να ζεις είναι αυτή στην οποία ένας ξένος αισθάνεται σαν στο σπίτι του» έγραψε κάποτε ο Ιταλο Καλβίνο, ο Ιταλός συγγραφέας που είχε γεννηθεί στην Κούβα.

Από την άλλη «το ποσό που χρειάζεται για να σωθούν άνθρωποι είναι μικρότερο απ' αυτό που χρειάζεται για να σωθούν οι τράπεζες» παρατηρεί ο ύπατος αρμοστής του ΟΗΕ για τους προσφυγες Αν. Γκουτιέρες. Σήμερα το 80% από τα 42 εκατομμύρια προσφύγων και εκτοπισμένων βρίσκονται στον αναπτυσσόμενο κόσμο, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι χώρες εκείνες με τις λιγότερες δυνατότητες να αντέξουν επωμίζονται ένα δυσανάλογο βάρος. Η σημερινή παγκόσμια ημέρα εστιάζει στις πραγματικές τους ανάγκες ως ανθρώπων, αφού σχεδόν ο ένας στους τρεις πρόσφυγες στερείται ακόμη και τα στοιχειωδέστερα μέσα για επιβίωση όπως είναι το νερό, η τροφή και η στέγη.

Συμπληρώνοντας 20 χρόνια λειτουργίας ως αρωγός προσφύγων το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες θα βρίσκεται σε κεντρικά σημεία της Αθήνας, του Πειραιά και της Γλυφάδας ενημερώνοντας για αυτούς τους ανθρώπους που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους έχοντας αφήσει πίσω τους τα πάντα. Σύμφωνα με την έκθεση της Υ.Α του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, 29 διαφορετικές ομάδες 25.000 ή και περισσότερων προσφύγων ζουν εξορισμένοι σε 22 κράτη εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια χωρίς να διαφαίνεται άμεση λύση. Περίπου δύο εκατομμύρια πρόσφυγες και εσωτερικά εκτοπισμένοι κατάφεραν να επιστρέψουν στις εστίες τους πέρσι. Η Κολομβία έχει έναν από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς εσωτερικά εκτοπισμένων στον κόσμο που εκτιμώνται γύρω στα τρία εκατομμύρια. Οσο για φέτος; Κοντά στα εκατομμύρια προσφύγων κι εκτοπισμένων από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Σουδάν προστίθενται κι αυτοί από τη Σομαλία, το Πακιστάν και τη Σρι Λάνκα.

Ανακλήθηκαν οι αμφιλεγόμενοι νόμοι για την εκμετάλλευση του Αμαζονίου


Το κοινοβούλιο του Περού ανακάλεσε σήμερα δύο νομοθετικά διατάγματα που αφορούσαν την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της περιοχής του Αμαζονίου και τα οποία αποτέλεσαν την αφορμή για την κρίση μεταξύ των κρατικών αρχών και των κοινοτήτων των ιθαγενών. Στις βίαιες συγκρούσεις που σημειώθηκαν πριν από δύο εβδομάδες έχασαν τη ζωή τους 34 άνθρωποι.

Η ανάκληση των διαταγμάτων έγινε με ψήφους 82 υπέρ έναντι 12 κατά και ανοίγει το δρόμο για την έξοδο από τη χειρότερη κρίση που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα η κεντροδεξιά κυβέρνηση του προέδρου ’λαν Γκαρσία.

Την ψηφοφορία παρακολούθησαν από τους εξώστες του Κογκρέσου οι "άπου", οι εθιμικοί ηγέτες των ινδιάνικων κοινοτήτων του Αμαζονίου.

Η ανάκληση του πιο αμφιλεγόμενου από τα διατάγματα, του Διατάγματος 1090 ή "Νόμου περί δασών και δασοδίαιτης πανίδας" -- του "Νόμου της Ζούγκλας" όπως τον βάφτισε ο Τύπος -- είχε προταθεί την Τετάρτη από τον πρωθυπουργό Γιεούντε Σιμόν προκειμένου να ξαναρχίσει ο διάλογος με τους ιθαγενείς.

Ο Σιμόν είχε ανακοινώσει επίσης ότι μόλις επιλυθεί η κρίση θα υποβάλλει την παραίτησή του.

Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Τα νέα 7 "Θαύματα του Κόσμου" έρχονται!!!

Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας στην Αίγυπτο, οι Κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας, το Χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία,ο Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο, το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού,ο Κολοσσός της Ρόδου και ο Φάρος της Αλεξάνδρειας αποτελούν τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.

Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας-τάφος του Φαραώ Χέοπα στην Αίγυπτο- είναι το παλαιότερο και το μοναδικό σωζόμενο από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, αλλά ο σύγχρονος άνθρωπος δεν πρέπει να θλίβεται από το γεγονός ότι δεν μπορεί να θαυμάσει τα υπόλοιπα.

Με την είσοδο του 21ου αιώνα, η ανθρωπότητα απέκτησε τα επτά νέα θαύματα του κόσμου, μέσω ενός διαγωνισμού, που διεξήχθη από το 2001 μέχρι το 2007.

Η πρωτοβουλία για τα νέα επτά θαύματα του κόσμου ξεκίνησε από τον Ελβετό παραγωγό, συγγραφέα Μπέρναρντ Βέμπερ. Μία επιτροπή επτά "σοφών", με πρόεδρο τον πρώην γενικό γραμματέα της UNESCO, Φεντερίκο Μαγιόρ, διάλεξε 21 μνημεία που έκρινε ότι έπρεπε να είναι στην τελική λίστα.

Η ψηφοφορία έγινε στη διεύθυνση www.new7wonders.com και ανέδειξε τα επτά θαύματα του σύγχρονου κόσμου, που είναι: Τσίτσεν Ίτζα Γιουκατάν (Μεξικό), Άγαλμα του Χριστού του Λυτρωτή Ρίο ντε Τζανέιρο (Βραζιλία), Κολοσσαίο Ρώμη (Ιταλία), το Σινικό Τείχος (Κίνα), Μάτσου Πίτσου (Περού), Πέτρα (Ιορδανία) και Ταζ Μαχάλ Άγκρα (Ινδία).










Περισσότεροι από 100 εκατ. άνθρωποι ψήφισαν για τα επτά νέα θαύματα του κόσμου, ενώ με το πέρας αυτής της ψηφοφορίας άρχισε μια άλλη, αυτή για την ανάδειξη των επτά σημαντικότερων φυσικών αξιοθέατων, που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ο διαγωνισμός είναι στη δεύτερη φάση του (σ.σ. θα διαρκέσει έως τις 7 Ιουλίου 2009) και όσοι ενδιαφέρονται να ψηφίσουν καλούνται να επιλέξουν μεταξύ 261 μνημείων της φύσης από 220 χώρες που χωρίζονται σε επτά κατηγορίες: 1.τοπία-σχηματισμοί από πάγο, 2. νησιά, 3.βουνά και ηφαίστεια, 4.σπηλιές-βράχοι-κοιλάδες, 5.δάση-εθνικά πάρκα-φυσικοί πόροι, 6.λίμνες-ποτάμια-καταρράκτες, 7.θαλασσινά τοπία.

Δώδεκα από τα 261 μνημεία φυσικής ομορφιάς συναντάμε σε χώρες της Βαλκανικής χερσονήσου. Πρόκειται για τον Όλυμπο (Ελλάδα-6η θέση μέχρι στιγμής στην κατηγορία βουνά-ηφαίστεια), το όρος Βλάσιτς (Vlasic-Βοσνία-24η θέση), τους βράχους του Μπελογκράντσικ (Βουλγαρία 3η θέση κατηγορία βουνά και ηφαίστεια), την Πόλη του Διαόλου (Σερβία-1η θέση στην ίδια κατηγορία), τη σπηλιά Βρέλο (ΠΓΔΜ-25η θέση), το φαράγγι του ποταμού Τάρα (Μαυροβούνιο-18η θέση), τους βράχους της Καππαδοκίας (Τουρκία-21η θέση), το εθνικό πάρκο Ρετεζάτ (Ρουμανία-32η θέση), τον ποταμός Δρίνο (Αλβανία-29η θέση), τη λίμνη Οχρίδα (Αλβανία-ΠΓΔΜ 8η θέση), το Δούναβη (Βουλγαρία, Κροατία, Ρουμανία, Σερβία-3η θέση) και τις λίμνες Πλίτβιτσε (Κροατία-18η θέση).

Όλυμπος (Ελλάδα)


Ο Όλυμπος είναι το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, γνωστό σε όλο τον πλανήτη, αφού στην κορυφή του Μύτικα-2.918 μέτρα- κατά τους αρχαίους βρισκόταν η κατοικία των δώδεκα θεών.

Στα όρια Μακεδονίας και Θεσσαλίας, με σειρά από ψηλές κορυφές, ο Όλυμπος ανακηρύχθηκε το 1938, ο πρώτος Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας.

Κάθε χρόνο, χιλιάδες φυσιολάτρες επισκέπτονται τον Όλυμπο και στο Λιτόχωρο, στους ανατολικούς πρόποδες του βουνού, 100χλμ από τη Θεσσαλονίκη, την τελευταία Κυριακή του Ιουνίου τερματίζει ο Ορειβατικός Μαραθώνιος Ολύμπου.

Όρος Βλάσιτς (Βοσνία-Ερζεγοβίνη)

Το βουνό Βλάσιτς αποτελεί τμήμα των Διναρικών Άλπεων-βρίσκεται στην καρδιά της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και κυριαρχεί ως φυσικό ορεινό οχυρό. Τα δάση του προσφέρονται για χειμερινά σπορ αλλά και το καλοκαίρι για αγροτουρισμό. Η ψηλότερη κορυφή του είναι η Παλιένικ (1943 μ).

Οι βράχοι του Μπελογκράντσικ (Βουλγαρία)

Οι βράχοι του Μπελογκράντσικ στη βορειοδυτική Βουλγαρία βρίσκονται στην τρίτη θέση στην κατηγορία σπηλιές-βράχοι-κοιλάδες. Οι τεράστιοι βράχοι διαθέτουν παράξενα σχήματα και το ύψος τους αγγίζει τα 200 μέτρα, φαίνεται να σχηματίζουν ανθρώπινες σιλουέτες και μορφές ζώων και φυτών. Σχηματίστηκαν πριν από 200 εκατ. χρόνια σε μία έκταση 30 χλμ. Σημαντικά αξιοθέατα που συμπληρώνουν το τοπίο είναι το αρχαίο κάστρο αλλά και τα αιωνόβια πεύκα, ριζωμένα στους βράχους.

Η "Πόλη του διαβόλου" (Σερβία)

Η "Πόλη του διαβόλου" βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Ράνταν, πρόκειται για φυσικό φαινόμενο στο προστατευμένο εθνικό πάρκο.

Αποτελείται από 202 χωμάτινες φιγούρες που σχηματίστηκαν από τη διάβρωση του εδάφους και ηφαιστειακή δραστηριότητα, μερικές έχουν ύψος πάνω από δύο μέτρα.

Ο θρύλος λέει ότι πρόκειται για τοίχους εκκλησιών που κατέστρεψαν οι διάβολοι.

Σπηλιά Βρέλο (ΠΓΔΜ)

Η σπηλιά βρίσκεται στο φαράγγι Μάτκα στη δεξιά όχθη του ποταμού Τρέσκα κοντά στην πρωτεύουσα της ΠΓΔΜ, Σκόπια.

Πρόκειται για ένα σύστημα δύο σπηλαίων η μία πάνω από το νερό και ή άλλη κάτω από αυτό και μία λίμνη με 30 μέτρα βάθος και τέσσερα μέτρα πλάτος.

Χαρακτηριστικό σημείο της σπηλιάς είναι ένας σταλαγμίτης ύψους τριών μέτρων ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι το βάθος της υπόγειας σπηλιάς δεν έχει ακόμη καθοριστεί.

Φαράγγι του ποταμού Τάρα (Μαυροβούνιο)

Το φαράγγι βρίσκεται βόρεια της πρωτεύουσας Ποντγκόριτσα και είναι το πιο βαθύ φαράγγι στην Ευρώπη και το δεύτερο σε μάκρος φαράγγι στον κόσμο (βάθος 1300 μ και μήκος 80χλμ).

Αποτελεί τμήμα του Εθνικού Πάρκου Ντουρμίτορ και έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Ουνέσκο.

Η πιο συνηθισμένη δραστηριότητα στο φαράγγι είναι το ράφτινγκ.

Βράχοι της Καππαδοκίας (Τουρκία)

Στο οροπέδιο που υψώνεται στο κέντρο της Tουρκίας, στους σχηματισμούς των τεράστιων βράχων υπάρχουν βυζαντινές εκκλησίες και κελιά μοναστηριών.

Συναντάμε την υπόγεια πολιτεία του Kαϊμακλί, λαξευμένη σε πέτρα από ηφαιστειακή στάχτη, την Iχλάρα, κοιλάδα με ζωγραφισμένες πρωτοχριστιανικές εκκλησίες που λαξεύτηκαν στους βράχους, τη κοιλάδα Γκορέμ.

Εθνικό πάρκο Ρετεζάτ (Ρουμανία)

Το Πάρκο καλύπτει μια έκταση 38.000 εκταρίων στην επαρχία Χουνεντοάρα στη δυτική Ρουμανία.

Σε συνδυασμό με την ποικιλία του εδάφους, συναντάμε τα όρη Ρετεζάτ, λίμνες κοιλάδες και σπηλιές και μια μεγάλη ποικιλία σε χλωρίδα και πανίδα-1190 είδη φυτών από τα 3450 στη χώρα και πολλά είδη πουλιών, ψαριών και θηλαστικών.

Ποταμός Δρίνος (Αλβανία)

Ο μεγαλύτερος ποταμός της Αλβανίας-ονομαζόταν Δρίλωνας στους αρχαίους χρόνους. Σχηματίζεται από το Μαύρο Δρίνο και από το Λευκό Δρίνο και εκβάλλει στην Αδριατική θάλασσα. Ο Δρίνος αρδεύει την πεδιάδα της Σκόδρας.

Λίμνη Οχρίδα (Αλβανία-ΠΓΔΜ)

Η Οχρίδα είναι μία φυσική λίμνη και το αρχαίο της όνομα ήταν Λυχνιτίδα. Η ΠΓΔΜ τη μοιράζεται μαζί με την Αλβανία και με βάθος 294 μέτρα είναι η πιο βαθιά λίμνη στα Βαλκάνια.

Στις όχθες της βρίσκονται οι πόλεις Οχρίδα και Στρούγκα της ΠΓΔΜ και οι πόλεις Πόγραδετς και Λιν της Αλβανίας.

Δούναβης (Βουλγαρία, Κροατία, Ρουμανία, Σερβία)

Ο Δούναβης είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης, μετά τον Βόλγα. Πηγάζει από το Μέλανα δρυμό στη Γερμανία, ακολουθεί πορεία 2850 χλμ και καταλήγει στη Μαύρη Θάλασσα από τη Ρουμανία.

Σημαντικός υδάτινος δρόμος από τη Μαύρη θάλασσα προς το εσωτερικό της Ευρώπης γιατί είναι πλωτός στο μεγαλύτερο μήκος του.

Διασχίζει δέκα ευρωπαϊκές χώρες: Γερμανία, Αυστρία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Κροατία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Μολδαβία και Ουκρανία.

Λίμνες Πλίτβιτσε (Κροατία)

Οι λίμνες Πλίτβιτσε βρίσκονται στο μυστηριώδες παλιό δάσος γνωστό ως "κήπο του διαβόλου" ανάμεσα στο Ζάγκρεμπ και στο Ζαντάρ.

Το εθνικό πάρκο των λιμνών Πλίτβιτσε αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο από το 1979 και είναι το παλαιότερο εθνικό πάρκο της Ευρώπης.

Ο επισκέπτης μπορεί να περπατήσει δίπλα στα νερά των 16 λιμνών με τα τιρκουάζ νερά και να θαυμάσει μικρά ρυάκια, καταρράκτες και την ομορφιά της φύσης.

Ντοκυμαντέρ και Αναπηρία


Νάρκες, θαμμένες από ξεχασμένους πολέμους, εξακολουθούν να ακρωτηριάζουν ανυποψίαστα θύματα στην Ασία, στα οποία προστίθενται συνεχώς θύματα αναπηρίας από πρόσφατα ναρκοθετημένες περιοχές και στρατιωτικά μέτωπα.

Γι αυτό, το 3ο Διεθνές Φεστιβάλ «Ντοκιμαντέρ και Αναπηρία» - Emotion Pictures, που εγκαινιάζεται την άλλη Παρασκευή, 19 τρέχοντος, στο Μουσείο Μπενάκη επί της Πειραιώς, θα περιλαμβάνει στο διαγωνιστικό του τμήμα αντιπολεμικές ταινίες με πρωταγωνιστές θύματα πολέμων, όπως η πολυβραβευμένη ταινία του Φίλ Ντόναχιου, που εστιάζει στην περίπτωση του Τόμας Γιανγκ, του Αμερικανού στρατιώτη, ο οποίος πολέμησε στο Ιράκ και ύστερα από σοβαρό τραυματισμό, έμεινε παράλυτος.

Στο Φεστιβάλ θα διαγωνισθούν τριάντα ταινίες από είκοσι χώρες. Συμμετοχή είχαν υποβάλει 200 ταινίες. Στις 22 του μηνός η αυλαία θα «πέσει» με τη μικρή πιανίστα από την Κορέα, Yoo Ye Eun, το «παιδί θαύμα με τύφλωση», η οποία θα παίξει στο πιάνο αγαπημένα της κομμάτια.

«Το ζήτημα της αναπηρίας δεν παρουσιάζεται σαν αποκομμένη κοινωνική προβληματική, αλλά σε συνάρτηση με ευρύτερες παραμέτρους, όπως o πόλεμος, οι περιβαλλοντικές καταστροφές, οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, το επάγγελμα, η μητρότητα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός», λέει η Μαρία Παπαλιού, ψυχή του Emotion Pictures, το οποίο «ταξιδεύει» με προβολές των βραβευμένων ντοκυμαντέρ σε σχολεία της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

Χρόνος, μια απαραίτητη αλλα καταπιεστική έννοια



Σύμφωνα με το Λεξικό της Οξφόρδης με τον όρο χρόνος εννοείται "η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον, θεωρούμενη ως σύνολο".

Γενικά: Χρόνος χαρακτηρίζεται η ακριβής μέτρηση μιας διαδικασίας από το παρελθόν στο μέλλον. Κάθε φυσικό φαινόμενο π.χ. μια πτώση αντικειμένου στο έδαφος εξελίσσεται στην έννοια της ορισμένης χρονικής περιόδου. Ο χρόνος μετράται σε μονάδες όπως το δευτερόλεπτο και με ειδικά όργανα τα χρονόμετρα π.χ. ρολόι. Οι καθημερινές εμπειρίες αποδεικνύουν πως ο χρόνος "κυλάει" με τον ίδιο πάντα ρυθμό και μόνο προς μια κατεύθυνση - από το παρελθόν προς το μέλλον. Η κίνηση γενικότερα ούτε μπορεί να διακοπεί αλλά και ούτε να αντιστραφεί στην έννοια του χρόνου. Παρά ταύτα, όπως εξηγεί η ειδική θεωρία της σχετικότητας, αυτή η κίνηση μπορεί να επιβραδυνθεί με ασύλληπτα μεγάλες ταχύτητες.

Ένας άλλος στερεότυπος ορισμός για τον χρόνο είναι "ένα μη χωρικό γραμμικό συνεχές στο οποίο τα γεγονότα συμβαίνουν με εμφανώς μη αναστρέψιμη τάξη". Πρόκειται για μείζονα έννοια η οποία λειτουργεί τόσο ως θεμελιώδης οντότητα, όσο και ως σύστημα μέτρησης. Με τον χρόνο ασχολήθηκε τόσο η φιλοσοφία όσο και η επιστήμη, διαμορφώνοντας ενίοτε αντιφατικές απόψεις για το νόημά του. Επί της ουσίας οι διαφοροποιήσεις δεν αφορούν στις μονάδες μέτρησης του χρόνου αλλά στο αν ο χρόνος ως οντότητα είναι δυνατόν να μετρηθεί ή αποτελεί τμήμα του μετρητικού συστήματος.

Ο χρόνος στη Φιλοσοφία

Η φύση του χρόνου υπήρξε ένα από τα μείζονα προβλήματα της φιλοσοφίας από την αρχαιότητα ήδη. Είναι ορθό να βλέπουμε τον χρόνο να κυλά; Κι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, κυλά από το μέλλον στο παρελθόν με την ανθρωπότητα κολλημένη σαν βάρκα στη μέση του ποταμού; Ή μήπως κυλά από το παρελθόν προς το μέλλον, παρασύροντας τη βάρκα με τη ροή του; Δύσκολα ερωτήματα ή πολύ αφηρημένα για να απαντηθούν και να μας ωθήσουν να απορρίψουμε τη 'μεταφορική' εικόνα του χρόνου ως ροή. Αν, ωστόσο επιθυμούμε να απορρίψουμε την εικόνα της ροής,πώς μπορούμε να συλλάβουμε το πέρασμά του; Τι είναι αυτό που διακρίνει το παρελθόν από το παρόν ή το μέλλον ή μήπως δεν υφίσταται αντικειμενική διάκριση και ο χρόνος είναι μια ενιαία οντότητα που αποκαλείται παρόν; Τι είναι αυτό που δίνει στο χρόνο την κατεύθυνσή του; Τι είναι εκείνο που συνηγορεί υπέρ της ασυμμετρίας μεταξύ παρελθόντος και παρόντος; Υφίσταται η άχρονη ύπαρξη ή μήπως η ύπαρξη γίνεται αντιληπτή μόνο μέσα στα όρια του χρόνου;

Πολλά από αυτά τα προβλήματα τέθηκαν στα Φυσικά του Αριστοτέλη, με τη μορφή παράδοξων ή προβλημάτων που αφορούσαν στην ίδια την ύπαρξη του χρόνου. Το ένα πρόβλημα είναι ότι ο χρόνος δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί δεν υπάρχει κανένα από τα επί μέρους τμήματά του (π.χ. η παρούσα στιγμή,ως μη έχουσα διάρκεια, δεν μπορεί να υπολογιστεί ως τμήμα του χρόνου). Αν πάλι αναρωτηθούμε πότε παύει να υπάρχει η παρούσα στιγμή, οποιαδήποτε πιθανή απάντηση εμπεριέχει αντίφαση: όχι στο παρόν, γιατί όσο υπάρχει υπάρχει. Ούτε στο μέλλον, στην επόμενη στιγμή, γιατί στο συνεχές δεν υπάρχει επόμενη στιγμή. Αλλά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την παρούσα στιγμή ως διαρκώς υπάρχουσα, γιατί τότε, όσα συνέβησαν πριν από 10.000 χρόνια υπάρχουν ταυτόχρονα με όσα συμβαίνουν στο παρόν. Τα παράδοξα του Αριστοτέλη και του Ζήνωνα για τον χρόνο και τον χώρο, ώθησαν Ατομιστές όπως ο Επίκουρος και ο Διόδωρος Κρόνος να θεωρήσουν τη δομή του χρόνου κοκκιώδη, αλλά σε αυτή τους την άποψή συνάντησαν αντίσταση από τους Στωικούς, κυρίως τον Σέξτο Εμπειρικό. Η θεμελιώδης ιδεαλιστική λύση, που επιτρέπει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές να συνυπάρχουν στο αντικείμενο της ενόρασης προτάθηκε από τον άγιο Αυγουστίνο της Ιππώνος (Εξομολογήσεις, ΧΙ 14) και είναι ορατή στη φιλοσοφία του Λάιμπνιτς, του Τζορτζ Μπέρκλεϊ, του Εμμάνουελ Καντ και του Ανρί Μπεργκσόν.

Από το 1895, τότε που ο Χέρμαν Γκίνκελ δημοσίευσε το διάσημο έργο του για τη δημιουργία και το χάος στον αρχέγονο και τον έσχατο χρόνο, έχουν γίνει πολλές αλλαγές στην ιστορία των θρησκειών και τα σχετικά πεδία της εθνολογίας, της ανθρωπολογίας και της ψυχολογίας. Ωστόσο, η σύλληψή του αρχέγονου και του έσχατου χρόνου ως των δύο πόλων της ίδιας ιστορίας, υποστηρίχθηκε από δύο σημαντικές μελέτες, όπως το Νόημα στην Ιστορία, του Καρλ Λεβίθ και Ο μύθος της αιώνιας επιστροφής, του Μίρτσεα Ελιάντε.

Το αίνιγμα του χρόνου είναι εν μέρει το αίνιγμα της έναρξης, γιατί εκεί βρίσκεται η βάση του παρελθόντος. Η έναρξη είναι το παρελθόν. Ωστόσο, καθημερινά γίνεται μια νέα έναρξη μέσα στην περιοδική κίνηση της ημέρας. Βάσει τη σύλληψης του Γκίνγκελ το σύνολο όλων αυτών των επαναλαμβανόμενων ενάρξεων το αποκαλούμε χρόνο. Ζούμε στο χρόνο και καθημερινά βιώνουμε τη νέα έναρξη σε κάθε έργο που αναλαμβάνουμε να εκπληρώσουμε. Εκείνο που λείπει κατά την άποψή του είναι το γεγονός ότι η ανθρωπότητα δεν κατανοεί τη μαγεία της νέας έναρξης, δηλαδή την αέναη μετάβαση από το παρελθόν στο παρόν.

Τι είναι, λοιπόν, ο χρόνος; Αν δε με ρωτά κανείς, γνωρίζω. Αν, όμως,, θέλω να το εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτά, δε γνωρίζω. Αλλά σε κάθε περίπτωση τολμώ να πω πως τούτο γνωρίζω Αν τίποτε δεν τελείωνε, δε θα υπήρχε παρελθόν. Αν τίποτε δεν πλησίαζε, δε θα υπήρχε μέλλον. Αν τίποτε δεν υπήρχε, δε θα υπήρχε και παρόν. Όμως, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει το παρελθόν και το μέλλον, αφού τo παρελθόν πέρασε και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη; Από την άλλη, αν το παρόν ήταν πάντα παρόν και δεν κυλούσε, το παρελθόν δε θα ήταν χρόνος αλλά αιωνιότητα Αλλά, αν ήταν το παρόν μόνο χρόνος, γιατί κυλά στο παρελθόν, πώς μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει; Υπάρχει, μόνον γιατί κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει. To μόνο, λοιπόν, που μπορούμε να βεβαιώσουμε είναι ότι ο χρόνος οδηγεί στη μη-ύπαρξη. -Άγιος Αυγουστίνος

Εδώ χρειάζεται να θυμηθούμε τον περίφημο διαχωρισμό του Ανρί Μπεργκσόν ανάμεσα στον χωροχρόνο και τον καθαρό χρόνο. Ο χωροχρόνος είναι ο χρόνος των ρολογιών μας, μια υβριδική έννοια που προκύπτει από την εισβολή της ιδέας του χώρου στην επικράτεια της καθαρής συνείδησης. Πρόκειται για την εμπειρία του χρόνου, έτσι όπως την οργανώνει ο άνθρωπος στο χώρο, ως ακολουθία χρονικών μονάδων. Στην πραγματικότητα αυτές οι χρονικές μονάδες δεν υπάρχουν, γιατί ο χρόνος είναι μια μελωδία, ένα ποτάμι. Η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο γεγονός ότι κυλά μέσα από τα χέρια μας σαν ωερό, είναι αψηλάφητος, όπως το έθεσε ο άγιος Αυγουστίνος. Δεν υπάρχει σταθερό παρόν. Είτε είναι ήδη παρελθόν ή είναι ακόμη μέλλον. Όταν λέμε ότι είναι δέκα και μισή δεν είναι πια δέκα και μισή. Ένα ισχυρό ρεύμα μεταφέρει την ανθρωπότητα στο ποτάμι του χρόνου. Ο άνθρωπος είναι προσωρινός, φευγαλέος, καθώς δεν μπορεί να αδράξει σταθερά ένα σημείο και να αντισταθεί στο ρεύμα. Ο άνθρωπος των δέκα και μισή δεν είναι ίδιος με τον άνθρωπο των έντεκα. Στην πραγματικότητα είμαστε ο χρόνος.

Παρόλα αυτά έχουμε το παρελθόν μας και κάνουμε σχέδια για το μέλλον μας. Εδώ υπεισέρχεται η ιδέα του «ταυτόχρονου», όπως το έθεσε ο Κάρλ Χάιμ. Τη στιγμή που βιώνουμε ένα ψήγμα του χρόνου, υπάρχει μια σχέση «ταυτόχρονου», σε σχέση με τις άλλες διαδοχικές χρονικές μονάδες. Οι νότες ενός μουσικού κομματιού δεν παίζονται μόνον ως διακεκριμένες νότες, αλλά και ως συγχορδίες, δηλαδή ταυτόχρονα.

Ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι απλά άλλη μια δημιουργία του ανθρώπου για να γίνει η ζωή λιγότερο απλή!!! Τόσο απαραίτητος όσο και αχρείαστος...

Και ένα τραγουδάκι:





Ticking away the moments that make up a dull day
You fritter and waste the hours in an offhand way.
Kicking around on a piece of ground in your home town
Waiting for someone or something to show you the way.

Tired of lying in the sunshine staying home to watch the rain.
You are young and life is long and there is time to kill today.
And then one day you find ten years have got behind you.
No one told you when to run, you missed the starting gun.

So you run and you run to catch up with the sun but it's sinking
Racing around to come up behind you again.
The sun is the same in a relative way but you're older,
Shorter of breath and one day closer to death.

Every year is getting shorter never seem to find the time.
Plans that either come to naught or half a page of scribbled lines
Hanging on in quiet desperation is the English way
The time is gone, the song is over,
Thought I'd something more to say.

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

5η Ιουνίου - Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Οι "οικο-ήρωες", είναι συνηθισμένοι άνθρωποι, σαν τον καθέναν από εμάς. Είναι αυτοί που αφυπνίζονται, κινητοποιούνται, αυτενεργούν, πιέζουν, φέρνουν έναν αέρα αλλαγής και ελπίδας και εμπνέουν με το παράδειγμά τους. Είναι αυτό το είδος των ανθρώπων που ο πλανήτης χρειάζεται περισσότερο.

Μέσα σε 200.000 χρόνια ο άνθρωπος κατέστρεψε την εύθραυστη ισορροπία με την οποία η Γη ζούσε επί 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η εξάντληση των φυσικών πόρων, ο αφανισμός των ειδών δείχνουν ότι ο άνθρωπος θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή του.

Στο τέλος του αιώνα, η άμετρη κατανάλωση θα έχει εξαντλήσει το μεγαλύτερο μέρος των φυσικών πόρων της Γης. Δεν υπάρχει καιρός για θρήνους. Μας απομένουν το πολύ δέκα χρόνια για να αναστρέψουμε αυτήν την πορεία. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τον αλόγιστο τρόπο που εκμεταλλευόμαστε τα δώρα της Γης και να αλλάξουμε τρόπο ζωής.

Η 5η Ιουνίου ορίστηκε από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος πριν από 37 χρόνια για να θυμίζει τη σημασία της Διάσκεψης της Στοκχόλμης για το Ανθρώπινο Περιβάλλον, στις 5 Ιουνίου του 1972. Είναι ένα από τα βασικά μέσα που χρησιμοποιεί ο διεθνής οργανισμός για να δίνει κάθε χρόνο μια νέα ώθηση στον προβληματισμό, την ενεργοποίηση και τη δράση κυβερνήσεων και πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος.

Το ειδικό θέμα της φετινής εκστρατείας είναι η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, που ο ΟΗΕ συνδέει με την καταπολέμηση της φτώχειας και την προστασία των δασών. Η επιλογή αυτή επισημαίνει την επείγουσα ανάγκη για μια νέα παγκόσμια συμφωνία, ένα πλανητικό "new deal" για τη σωτηρία της Γης, μεταξύ των κρατών που θα συμμετάσχουν στη διάσκεψη της Κοπεγχάγης για τις Κλιματικές Αλλαγές, στο τέλος της χρονιάς.

Το "γενικό πρόσταγμα" των φετινών εκδηλώσεων της 5ης Ιουνίου έχει το Μεξικό, σε ένδειξη αναγνώρισης του σημαντικού ρόλου που διαδραματίζουν οι λατινοαμερικανικές χώρες στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, όπως για παράδειγμα μέσω της αυξανόμενης συμμετοχής τους στην Αγορά Άνθρακα. Το Μεξικό είναι επίσης ένα από τα κράτη που ηγούνται στην εκστρατεία "Φυτεύουμε ένα δισεκατομμύριο δέντρα" του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (UNEP). Υπεύθυνο για το 1,5% της παγκόσμιας εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου το Μεξικό, έχει αναλάβει να φυτέψει φέτος το 25% των δέντρων της εκστρατείας.

Φύτεψε ένα δέντρο - μπορείς!

Συμβαίνει συχνά να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα σοβαρό περιβαλλοντικό πρόβλημα, να συνειδητοποιούμε τη σοβαρότητά του, αλλά να μην ξέρουμε πώς να αντιδράσουμε, να μην βρίσκουμε πώς θα μπορούσαμε να συμμετάσχουμε κι εμείς ώστε να συνδυαστούμε με την προσπάθεια άλλων πολιτών του κόσμου και να φέρουμε ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα.

Πιο κάτω ακολουθούν απλές ιδέες για μια πιο "πράσινη" καθημερινότητα του καθενός μας, με στόχο έναν πιο πράσινο πλανήτη. Είναι οι ιδέες που προτείνει ο ΟΗΕ, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας, οι οποίες μπορούν να εμπλουτιστούν με άλλες έξυπνες λύσεις που θα κάνουν τη διαφορά - τουλάχιστον ως την ημέρα της Πράσινης Επανάστασης?

Η UNEP συμμετέχει στα κοινωνικά δίκτυα Twitter και Facebook και έχει δεσμευτεί να φυτέψει ένα δέντρο για κάθε μέλος του Διαδικτύου που είχε επικοινωνήσει μαζί της ή είχε συνεισφέρει μια ιδέα για το περιβάλλον έως τις 5 Ιουνίου.

Το σύνθημα "Φύτεψε ένα δέντρο - μπορείς!" είναι γνωστό και ευτυχώς έχει γίνει πράξη και στην Ελλάδα. Δήμοι, οργανώσεις, ακόμα και μεγάλα μέσα ενημέρωσης κινητοποιήθηκαν και φύτεψαν εκατοντάδες χιλιάδες δέντρα, ιδιαίτερα ύστερα από τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2007.

Ο Ιούνιος, λένε οι γεωπόνοι, είναι ο μήνας που μπορούν να φυτευτούν δέντρα σε κάθε σημείο του πλανήτη! Η εκστρατεία του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον έχει θέσει στόχο τα επτά δισεκατομμύρια δέντρα - ένα για κάθε πολίτη του πλανήτη - ως το τέλος αυτής της χρονιάς.. Έχουν ήδη φυτευτεί τρία δισεκατομμύρια και υπάρχει δέσμευση για άλλα πέντε. Η Ημέρα του Περιβάλλοντος μας το ξαναθυμίζει. Να βρούμε, λοιπόν, την ευκαιρία να φυτέψουμε ένα δέντρο κι εμείς!

Μια άλλη γενική ιδέα που προτείνει το Πρόγραμμα για το Περιβάλλον είναι να μην πετάμε πράγματα που δεν χρειαζόμαστε πλέον, αλλά να τα χαρίζουμε σε οργανώσεις που ξέρουν πώς να τα διακινήσουν ή να τα αφήνουμε σε κάποιο σημείο για να τα πάρουν άλλοι που τα έχουν ανάγκη.

Για μια πράσινη καθημερινότητα

Στο σπίτι

Αρχίζει με την εξοικονόμηση νερού. Όταν ξυριζόμαστε, πλένουμε το πρόσωπο ή τα δόντια, δεν αφήνουμε τη βρύση να τρέχει. Ξέρατε ότι ένα δισεκατομμύριο κάτοικοι του πλανήτη δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό;

Ένας καλά μονωμένος θερμοσίφωνας με ρύθμιση σε χαμηλούς βαθμούς και ντους που δεν τρέχει ορμητικά κάνουν οικονομία τόσο σε νερό όσο και σε ενέργεια.

Η ηλεκτρική ξυριστική μηχανή ή η κλασική μηχανή με ξυραφάκια αντί για την πλαστική της μιας χρήσης μειώνει σημαντικά τα σκουπίδια.

Χρησιμοποιείτε υφασμάτινες πετσέτες όπου και όσο μπορείτε. Και στο μπάνιο στεγνώνετέ τις καλά και ξαναχρησιμοποιήστε τις. Στο κάτω-κάτω πλυμένοι και καθαροί είμαστε όταν σκουπιζόμαστε?

Διαλέγετε γυάλινες συσκευασίες αναψυκτικών και πήλινους κεσέδες γιαουρτιού.

Σας αρέσει να φυλλομετράτε την εφημερίδα σας με το πρωινό; Πιο οικονομικό για τον πλανήτη είναι να τη διαβάζετε και μετά να την αφήνετε για άλλους. Αν δεν το κάνετε και την κρατάτε στο σπίτι, φροντίστε τουλάχιστον να την ανακυκλώνετε. Μην ξεχνάτε ότι κάθε χρόνο εξαφανίζονται 130.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους.

Αν παίρνετε μαζί σας σάντουιτς, μην το τυλίγετε σε αλουμινόχαρτο ή πλαστική μεμβράνη. Χρησιμοποιείτε σακουλάκια από χαρτί, λαδόκολλα ή πλαστικά που είτε ανακυκλώνονται είτε ξαναχρησιμοποιούνται.

Όταν φεύγετε από το σπίτι, μην ξεχνάτε να σβήνετε τα φώτα και τις ηλεκτρικές συσκευές και βγάζετε τους φορτιστές από την πρίζα. Η εξοικονόμηση ενέργειας περιορίζει τη μόλυνση του περιβάλλοντος- όπως και τα δέντρα?

Στο δρόμο

Μη φεύγετε από το σπίτι χωρίς μια πάνινη τσάντα, ώστε να αποφύγετε τις πλαστικές σακούλες αν χρειαστεί να ψωνίσετε.

Στην εποχή των εύκολων λύσεων, σαν τη δική μας, ακούγεται πολύ ριζοσπαστικό, αλλά είναι και το πιο αποτελεσματικό μέσο για να μειώσετε το αποτύπωμα άνθρακα που αφήνετε στον πλανήτη: Αποφεύγετε το ΙΧ σας. Προτιμήστε το περπάτημα, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, το ποδήλατο, μοιραστείτε το αυτοκίνητο φίλων ή συναδέλφων.

Συγκεντρώστε και κάντε μέσα σε μια μέρα όλες μαζί τις δουλειές για τις οποίες χρειάζεστε οπωσδήποτε αυτοκίνητο. Οι εκπομπές αερίων, ανάμεσά τους και από τις εξατμίσεις του αυτοκινήτου σας, έχουν ανεβάσει τη μέση θερμοκρασία των τελευταίων 15 ετών σε ύψος-ρεκόρ στην ιστορία του πλανήτη.

Αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πηγαίνετε στη δουλειά, φροντίστε τουλάχιστον να έχετε ένα υβριδικό αυτοκίνητο που καταναλώνει λιγότερη ενέργεια. Ρυθμίστε σωστά τον αέρα στα ελαστικά. Μια μόνον από τις συνέπειες του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι ότι ως το 2050 θα υπάρξουν 200 εκατομμύρια πρόσφυγες λόγω της ξηρασίας και των άλλων φυσικών καταστροφών.

Αν τελικώς παίρνετε το ΙΧ σας και ανήκετε στους λίγους και τυχερούς που δεν παγιδεύονται στην κυκλοφοριακή συμφόρηση, κρατήστε σταθερή ταχύτητα. Ξοδέψτε ακόμη λιγότερη ενέργεια παίρνοντας καθ' οδόν άλλους συναδέλφους.

Αν μπλέκετε σε κυκλοφοριακή συμφόρηση και κρίνετε ασφαλές να σβήνετε τη μηχανή, κάντε το. Την ώρα που περιμένετε, αναλογιστείτε πόσο χρήσιμα είναι τα δέντρα που καθαρίζουν το διοξείδιο του άνθρακα και σκεφτείτε πού και πότε θα φυτέψετε ένα κι εσείς!

Ο θυμός με τη συμπεριφορά των άλλων οδηγών ή με το κυκλοφοριακό μειώνει τα δικά σας μίλια ζωής? Μετρήστε ως το 10, σκεφτείτε ότι πλανήτης σάς χρειάζεται και κάντε κάτι γι' αυτόν?

Στη δουλειά

Χρησιμοποιείτε γυάλινο φλιτζάνι και ποτήρι για τον καφέ, το τσάι ή το αναψυκτικό σας αντί για τα πλαστικά της μιας χρήσης.

Κρατήστε ένα πλαστικό μπουκάλι νερού και ξαναγεμίζετέ το, ώστε να μην αγοράζετε συνέχεια καινούρια. Ξέρατε ότι το 80% των πλαστικών μπουκαλιών μπορεί να ανακυκλωθεί αλλά μόνον το 20% ανακυκλώνεται τελικώς;

Όταν χρειάζεστε πρόχειρο χαρτί ξαναχρησιμοποιήστε από την ανάποδη παλιά ή άχρηστα έγγραφα.

Στον εκτυπωτή και το φωτοτυπικό χρησιμοποιείτε και τις δύο πλευρές του χαρτιού. Είναι ένας εύκολος τρόπος να σώσετε ένα δέντρο!

Αν δεν υπάρχει σύστημα ανακύκλωσης, ξεκινήστε το εσείς! Η ανακύκλωση των σκουπιδιών συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Υπολογίζεται ότι το 75% των απορριμμάτων του πλανήτη μπορεί να ανακυκλωθεί, αλλά, προς το παρόν, αυτό συμβαίνει μόνον με το 25%.

Τα περισσότερα υλικά που χρησιμοποιούμε όταν δουλεύουμε με υπολογιστές, π.χ. μελάνια, CD και DVD, είναι φτιαγμένα από υλικό που ανακυκλώνεται. Τα καλώδια και τα μεγάφωνα ακολουθούν λίγο πολύ ένα κοινό πρότυπο, που σημαίνει ότι μπορούν χρησιμοποιηθούν σε διάφορα μοντέλα και τύπους ηλεκτρονικών συσκευών.

Μειώστε το αποτύπωμα άνθρακα στο γραφείου σας. Μειώστε δηλαδή την αύξηση του μονοξειδίου του άνθρακα που προξενούν οι επαγγελματικές σας δραστηριότητες. Πώς γίνεται; Ελέγχοντας ότι υπολογιστές, εκτυπωτές, ηχεία, φωτοτυπικά και όλα τα άλλα μηχανήματα που χρησιμοποιείτε έχουν το σήμα εξοικονόμησης ενέργειας από τον κατασκευαστή ή επιδιώκοντας να το έχουν τα καινούργια με τα οποία θα ανανεωθεί ο εξοπλισμός του γραφείου. Επίσης, κλείνοντας όλα τα μηχανήματα στο τέλος της μέρας.

Σβήνετε τα φώτα όπου δεν χρειάζονται: στα γραφεία που δεν υπάρχει κόσμος, στις τουαλέτες, στις αίθουσες συμβουλίων. Είναι ένας πολύ απλός τρόπος για να εξοικονομείτε ενέργεια.

Αν θέλετε να διακοσμήσετε με κάτι προσωπικό το χώρο της δουλειάς, φυτέψτε μερικά απλά και ταπεινά φυτά και λουλούδια, από αυτά που χρησιμοποιούμε στον κήπο και στο μπαλκόνι. Τα φυτά κάνουν καλό ακόμη και στο περιβάλλον του γραφείου, καθώς καθαρίζουν την ατμόσφαιρα από ουσίες που μολύνουν. Και αν υπάρχει χώρος, φυτέψτε κι ένα δέντρο.

Στο τέλος μιας κουραστικής μέρας

Αν χρησιμοποιείτε κλιματιστικό στο σπίτι τους ζεστούς μήνες, χαμηλώστε την έντασή του και συνδυάστε το με ανεμιστήρα για καλύτερο, οικονομικότερο και οικολογικότερο αποτέλεσμα.

Μη βάζετε λάμπες, τηλεοπτικούς δέκτες και άλλες συσκευές που εκπέμπουν θερμότητα κοντά στο θερμοστάτη του κλιματιστικού σας, επειδή το κάνουν να λειτουργεί περισσότερο απ' όσο χρειάζεται.

Το χειμώνα, μέσα στο σπίτι, φορέστε χειμωνιάτικα ρούχα αντί να ανεβάζετε τη θερμοκρασία. Έτσι θα νιώσετε καλύτερα την αλλαγή των εποχών, θα ανανεώσετε την εμφάνισή σας και θα κάνετε οικονομία για σας και για τον πλανήτη.

Εξοικονομήστε ενέργεια, χρησιμοποιώντας μικρά σκεύη για το μαγείρεμα μικρών ποσοτήτων.

Αν ρούχα που έχετε φορέσει είναι ακόμα καθαρά μην τα βάζετε στα άπλυτα επειδή βαριέστε να τα κρεμάσετε. Φοράτε τα τζιν σας πάνω από μια φορά. Να θυμάστε ότι 5.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό.

Χρησιμοποιείτε φιλικά για το περιβάλλον απορρυπαντικά και σαπούνια στο σπίτι. Κάνουν καλό στο περιβάλλον. Χρειάζεται να σας θυμίσουμε πάλι να φυτέψετε και κανένα δέντρο;

Οι "οικο-ήρωες"

Μια πρωτότυπη ιδέα της φετινής εκστρατείας του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον είναι η ανάδειξη και υποστήριξη απλών καθημερινών ανθρώπων που κινητοποιούνται δραστήρια με οποιοδήποτε τρόπο για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, βάζοντας έναν σημαντικό προσωπικό οικολογικό στόχο ή αναλαμβάνοντας να φέρουν σε πέρας μια δύσκολη συμβολική δράση.

Οι "οικο-ήρωες" αυτοί δίνουν ένα "ανθρώπινο πρόσωπο" στην εκστρατεία, κεντρίζουν την προσοχή των μέσων ενημέρωσης, ενεργοποιούν τους πολίτες και υπογραμμίζουν την ανάγκη μιας άλλης νοοτροπίας για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών ζητημάτων. Ταυτόχρονα, αναδεικνύουν και προβάλλουν σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, το αποτύπωμα άνθρακα, η εξοικονόμηση ενέργειας, η ανακύκλωση των απορριμμάτων, η σημασία των τροπικών δασών και η αξία κάθε νέου δέντρου που φυτεύεται.

Με το παράδειγμά τους προβάλλουν τη σημασία της αειφόρου και ισότιμης ανάπτυξης και υπογραμμίζουν την ανάγκη μιας παγκόσμιας συνεργασίας που θα διασφαλίσει ότι στο μέλλον όλα τα έθνη και οι λαοί του κόσμου θα απολαύσουν μια ζωή που θα τους παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια και ευμάρεια.

Ρόουζ Σάβατζ - "Ας συνεργαστούμε"

Η Ρόουζ είναι μια περιβαλλοντική ακτιβίστρια που έγινε γνωστή όταν διέσχισε τον Ατλαντικό Ωκεανό κωπηλατώντας μόνη της. Φέτος, διασχίζει τον Ειρηνικό και θα ολοκληρώσει την "οικο-αποστολή" της τον ερχόμενο Δεκέμβριο, περπατώντας μαζί με χιλιάδες άλλους ακτιβιστές από το Λονδίνο στην Κοπεγχάγη, όπου θα μιλήσει στους πολιτικούς ηγέτες κατά την Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Κλιματικές Αλλαγές. Διασχίζει ωκεανούς για να τονίσει τη σημασία τους και περπατάει χιλιάδες χιλιόμετρα για να δείξει την ανάγκη μιας δραστικής εναλλακτικής λύσης για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων.

Για κάθε 10.000 κουπιές που κάνει η Ρόουζ καθημερινά, οι άνθρωποι που συμμετέχουν στην εκστρατεία "Ας συνεργαστούμε" κάνουν 10.000 βήματα. Με κάθε 53 ανθρώπους που θα κάνουν 1.000.000 βήματα συνολικά ο καθένας, θα συμπληρώνεται το μήκος μιας μεγάλης αγκαλιάς που θα χωρούσε ολόκληρη τη Γη!... Στις 24 Μαΐου η Ρόουζ Σάβατζ ανακηρύχθηκε Πρέσβειρα για την Κλιματική Αλλαγή (www.rozsavage.com).

Το διπλό ποδήλατο του Τσαρλς και του Σο Σκοτ

Ο Τσαρλς Σκοτ και ο οκτάχρονος γιος του, Σο θα ξεκινήσουν μια δίμηνη ποδηλατοδρομία κατά μήκος της Ιαπωνίας με ένα διπλό ποδήλατο. Την ιδέα εμπνεύστηκαν από το ντοκιμαντέρ του BBC "Πλανήτης Γη" που παρακολούθησαν μαζί. Πατέρας και γιος θα διανύσουν μια διαδρομή 4.700 χιλιομέτρων, από το βορειότερο ακρωτήριο Σούγια, στο νοτιότερο Σάτα.

Ξεκινούν στις 5 Ιουνίου για να συμπέσουν με τις εκδηλώσεις της Παγκόσμιας Ημέρας. Καθ' οδόν θα επισκεφθούν 11 τόπους παγκόσμιας κληρονομιάς, θα μιλήσουν για την εκστρατεία των επτά δισεκατομμυρίων δέντρων που θέλει να φυτέψει ο ΟΗΕ και για τα άλλα καυτά περιβαλλοντικά προβλήματα. Ο μικρός "οικο-πρεσβευτής" Σο θα χαιρετίσει τη Διεθνή Διάσκεψη για τα Παιδιά και τους Νέους στην Κορέα, με βιντεο-τηλεγράφημα που θα στείλει από το απομακρυσμένο σημείο που θα βρίσκεται τότε (www.japanbikeride.com).

Με το Πλαστίκι και το Καϊσέι στους Ωκεανούς

Ο Ντέιβιντ Ντε Ρότσιλντ εντυπωσιάστηκε από μια έκθεση του ΟΗΕ για τους Ωκεανούς και κατάστρωσε το δικό του σχέδιο για να αφυπνίσει την περιβαλλοντική συνείδηση των πολιτών του πλανήτη.

Με πλήρωμα λίγους και εκλεκτούς επιστήμονες, ναυτικούς, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, το ιστιοπλοϊκό "Πλαστίκι" έχει ήδη ξεκινήσει ένα ταξίδι 100.000 ναυτικών μιλίων από τη μια πλευρά του Ειρηνικού στην άλλη. Περνούν από μέρη εντυπωσιακά και περιβαλλοντικά ευαίσθητα, όπως μια περιοχή περίπου έξι φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα, που αποκαλείται "Ο Μεγάλος Σκουπιδότοπος του Ανατολικού Ειρηνικού", όπου το πλαστικό είναι έξι φορές περισσότερο από το πλαγκτόν.

Το "Πλαστίκι" είναι ένα εντυπωσιακό καταμαράν 20 μέτρων που κατασκευάστηκε ειδικά γι' αυτό το ταξίδι από πλαστικά μπουκάλια και άλλα αντικείμενα τα οποία προορίζονταν για ανακύκλωση. Είναι εξοπλισμένο με δορυφορικά τηλέφωνα και υπολογιστές, ώστε να στέλνει τακτικά στον υπόλοιπο κόσμο φωτογραφικό υλικό και τις ανταποκρίσεις του. Η ομάδα του "Πλαστίκι" θέλει να δείξει ότι η ανθρωπότητα μπορεί να αντλήσει από την ανθρώπινη έμπνευση ιδέες που δεν εξαντλούν τους φυσικούς πόρους και προχωρούν ένα βήμα μπροστά προς τη βιώσιμη ανάπτυξη (www.theplastiki.com).

Το σχέδιο Καϊσέι δημιουργήθηκε από μια ομάδα οικολόγων ναυτικών, ανθρώπων που αγαπούν τον αθλητισμό και τη θάλασσα, περιβαλλοντολόγων και άλλων επιστημόνων. Ένωσαν τις δυνάμεις τους για να μελετήσουν τρόπους με τους οποίους μπορούν να συγκεντρωθούν τα πλαστικά από τους ωκεανούς, να εξουδετερωθούν οι τοξικές τους ιδιότητες και να μετατραπούν σε πετρελαιοκαύσιμο.

Η πρώτη ερευνητική αποστολή της ομάδας θα πραγματοποιηθεί φέτος το καλοκαίρι. Σε αυτήν θα γίνει η αναλυτική έρευνα για τις διαδικασίες, το κόστος και τις τεχνολογικές λύσεις που απαιτούνται προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο καθαρισμός, ο οποίος, σημειωτέον, θα είναι ο πρώτος στα βάθη των ωκεανών. Η αποστολή είναι εξαιρετικά σημαντική, δεδομένου ότι κάθε χρόνο παράγονται περισσότεροι από 60 δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικού.

Ο μεγαλύτερος όγκος των πλαστικών αντικειμένων είναι μιας χρήσης και μόνον το 5% ανακυκλώνεται. Σύμφωνα με το περιοδικό National Geographic, κάθε τρία λεπτά χρησιμοποιούνται 85 εκατομμύρια πλαστικά μπουκάλια. Από όσα δεν πηγαίνουν προς καύση, το μεγαλύτερο μέρος παίρνει το δρόμο για τους ωκεανούς.

Σπασμένο σε κομματάκια και ίνες, το πλαστικό σκοτώνει χιλιάδες ψάρια και πουλιά που το μπερδεύουν με τροφή, κάνοντας έτσι και την είσοδό του και στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα. Το National Geographic και το Google Earth θα κινηματογραφήσουν την αποστολή Καϊσέι (www.projectkaisei.org)

Η Γη, το σπίτι μας

Ο Γιαν Αρτίς Μπερτράν είναι εξαιρετικός φωτογράφος, δημοσιογράφος και ενθουσιώδης υπερασπιστής της αειφορίας στον πλανήτη. Οι αεροφωτογραφίες του με θέμα "Η Γη από ψηλά" συνεχίζουν ακόμη να κάνουν το γύρο του κόσμου, από το 2000 που πρωτοπαρουσιάστηκαν στο Παρίσι με μεγάλη επιτυχία από την πρώτη μέρα της έκθεσης.

Στο τέλος του 2008 τις είχαν δει περισσότεροι από 130 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλες τις ηπείρους. Για την έκθεσή του "Έξι δισεκατομμύρια άλλοι", συγκέντρωσε φωτογραφίες-χρονογραφήματα με μαρτυρίες από τη ζωή περίπου 6.000 ανθρώπων από 65 χώρες. Το 2005, σε συνεργασία με τα γαλλικά υπουργεία Παιδείας και Περιβάλλοντος, φιλοτέχνησε 22 αφίσες για τη βιώσιμη ανάπτυξη που διανεμήθηκαν δωρεάν σε χιλιάδες αντίτυπα σε όλα τα γαλλικά σχολεία.

Το συγκεκριμένο έργο συνεχίστηκε και τα επόμενα δύο χρόνια με κεντρικό θέμα τη βιοποικιλότητα, το 2007 και την ενέργεια, το 2008. Η φετινή του δουλειά, που αποτελεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στον κινηματογράφο, είναι ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους με θέμα τον πλανήτη Γη, "Το σπίτι μας" (Home).

Αποτελεί ένα ταξιδιωτικό οδοιπορικό με πλάνα από 54 χώρες του πλανήτη που καλεί τον θεατή να δει το μεγαλείο της Γης από ψηλά, με το μάτι ενός πουλιού, και να συνειδητοποιήσει πώς και πόσο κακομεταχειριζόμαστε τόσους θησαυρούς και τέτοια ομορφιά (GoodPlanet.org).

Η πρεμιέρα της ταινίας, στις 5 Ιουνίου, συγκεντρώνει μεγάλο ενδιαφέρον και γίνεται ταυτόχρονα σε περισσότερες από 110 μεγαλουπόλεις και πρωτεύουσες του κόσμου.

Οι "οικο-ήρωες", είναι συνηθισμένοι άνθρωποι, σαν τον καθέναν από εμάς. Είναι αυτοί που αφυπνίζονται, κινητοποιούνται, αυτενεργούν, πιέζουν, φέρνουν έναν αέρα αλλαγής και ελπίδας και εμπνέουν με το παράδειγμά τους. Είναι αυτό το είδος των ανθρώπων που ο πλανήτης χρειάζεται περισσότερο.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Ευκαιρία για μια νύχτα με τον...Κόμη Δράκουλα!


Το Κάστρο του Κόμη Δράκουλα άνοιξε και πάλι τις πύλες του στο κοινό...

Το Κάστρο Μπραν στην κεντρική Ρουμανία, ευρύτερα γνωστό και ως Κάστρο του Κόμη Δράκουλα, που πρόσφατα επέστρεψε στα "χέρια" της οικογένειας του Ντομινίκ των Αψβούργων άνοιξε και πάλι χθες τις πύλες του στο κοινό.

Όσοι, ωστόσο, είχαν επισκεφθεί το Κάστρο στο παρελθόν, ίσως με έκπληξη διαπιστώσουν κάποιες αλλαγές στη διακόσμησή του, αφού οι συλλογές που φιλοξενούσε και οι οποίες ανήκαν στο Υπουργείο Πολιτισμού βρήκαν νέα "στέγη", στο νεοϊδρυθέν μουσείο, που φέρει την επωνυμία, "Το Σπίτι Μεσαιωνικών Εθίμων του Μπραν".

Στην επίσημη τελετή που έγινε χθες, στο Κάστρο, προκειμένου να σηματοδοτήσει την επαναλειτουργία του, η οικογένεια των Αψβούργων, με επικεφαλής τον ίδιο τον Ντομινίκ, τοπικοί και άλλοι "άρχοντες", εκπρόσωποι του υπουργείου Τουρισμού της Ρουμανίας, ευχαρίστησαν όλους όσοι συμμετείχαν στην προσπάθεια "φρεσκαρίσματος" του Κάστρου, που καθίσταται και πάλι επισκέψιμο.

Μάλιστα, οι ιδιοκτήτες του διαβεβαίωσαν τους αρμόδιους πως θα κινούνται πάντα με γνώμονα το σεβασμό στην τοπική παράδοση και κληρονομιά σε ό,τι αφορά το Κάστρο.

Μιλώντας για τη νέα επίπλωση, η Λία Τραντάφιρ, μία εκ των εκπροσώπων της Εταιρίας Διοίκησης του Κάστρου, ανέφερε- μεταξύ άλλων- πως έγινε προσπάθεια να προσεγγίζει το στυλ και την εποχή που αντιπροσωπεύει.

Σύμφωνα με την ίδια, το πολυτιμότερο "κομμάτι" όσων φιλοξενούνται πλέον στο Κάστρο είναι το βιβλίο επισκεπτών, που ανήκε στη βασίλισσα Μαρία και την πριγκίπισσα Ιλεάνα και στις σελίδες του μπορεί ο επισκέπτης να διαβάσει τα ονόματα μεγάλων προσωπικοτήτων του παρελθόντος.

Σε ό,τι αφορά τις μελλοντικές δράσεις, η κ. Τράνταφιρ ανέφερε πως θα κατασκευαστεί- μεταξύ άλλων- ένα δωμάτιο, που θα προορίζεται για τη φιλοξενία όσων θέλουν να περάσουν μια βραδιά παρέα με τον ... Κόμη Δράκουλα.


Είμαι γενικά πολύ αναίσθητος σε θέματα ταινιών τρόμου, φρικιαστικών ιστοριών, αίματα και τέτοια...Δεν μου κάνουν τίποτα, ίσως επείδη δεν πιστεύω στα μεταφυσικά και σε πολλά άλλα!!! Αλλά μια ανατριχίλα θα την ένιωθα αν έμενα ένα βράδυ στο κάστρο του Δράκουλα!! Γιατί όσο και αν μου φαίνονται γελοία... ποτέ δεν ξέρεις τι παίζει!!!!!!!!!

Τσε Γκεβάρα : Το όνειρο κάθε εμπόρου!!!

Η ιστορία της πασίγνωστης πλέον φωτογραφίας του Τσε Γκεβάρα την οποία τράβηξε στην Κούβα το 1960 ο Αλμπέρτο Ντίας Γκουτιέρες, γνωστότερος ως Κόρντα. Η μεταμόρφωση ενός συμβόλου σε προϊόν.


Ο Τσε Γκεβάρα είναι το μεγαλύτερο σύμβολο της ριζοσπαστικής και αριστερής νεολαίας μεταπολεμικά. Και χωρίς αμφιβολία ο υπ΄ αριθμόν ένα ρομαντικός ήρωας του 20ού αιώνα, πιο θρυλικός από οποιονδήποτε άλλον αντίστοιχο από τον 18ο ακόμη αιώνα. Η απήχησή του ή καλύτερα η γοητεία του μοιάζει να ξεπερνά και εκείνη των ηρώων μεγάλων επαναστάσεων, όπως η Γαλλική ή η Οκτωβριανή. Ούτε ο Ροβεσπιέρος ούτε ο Λένιν ή η Ρόζα Λούξεμπουργκ συγκίνησαν την παγκόσμια νεολαία όπως εκείνος ο ασθματικός νέος γιατρός με τον μπερέ και το πούρο από την Αργεντινή. Και είναι ασφαλώς εντυπωσιακό ότι η γοητεία αυτή εξακολουθεί να λειτουργεί 52 χρόνια μετά την εκτέλεσή του τον Οκτώβριο του 1967 στη Βολιβία. Μισό και πλέον αιώνα μετά τη δολοφονία του ο ρομαντικός επαναστάτης της Λατινικής Αμερικής ζει. Είναι μια ζωή μεταθανάτια που ούτε ο ίδιος την είχε ονειρευτεί ούτε οι σύντροφοί του μπορούσαν να τη φανταστούν. Και αυτή η μεταθανάτια ζωή εκφράζεται από την απίστευτη απήχηση μιας φωτογραφίας που είναι γνωστή από την Παταγωνία ως τη Νέα Ζηλανδία και από το Τόκιο ως το Ρέικιαβικ. Μιας φωτογραφίας που έχει αναπαραχθεί και κυκλοφορεί σε δισεκατομμύρια αντίτυπα: σε αφίσες, σε τοίχους φοιτητικών δωματίων, σε φλιτζάνια του τσαγιού και του καφέ, στα μαγιό διάσημων φωτομοντέλων, στο δεξί μπράτσο του Μαραντόνα, σε ετικέτες κρασιών, ακόμη και σε προφυλακτικά. Δεν είναι συμπτωματικό που η εικόνα αυτή λειτούργησε καταλυτικά ώστε, σύμφωνα με την πασίγνωστη φράση, το πρόσωπο του Τσε να γίνει«το όνειρο του κάθε εμπόρου».

Χωρίς ημερομηνία λήξεως
«Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις» λέει η κοινοτοπία η οποία λανθασμένα αποδίδεται στους Κινέζους. Η φωτογραφία του Τσε ωστόσο αξίζει δισεκατομμύρια λέξειςκαι άλλα τόσα δολάρια. Αλλά αυτός που την τράβηξε δεν κατάφερε να γίνει πλούσιος, όπως θα περίμενε κανείς. Ούτε ο ίδιος ούτε η Κούβα όπου τραβήχτηκε.

Ο Μάικλ Κέισι, επικεφαλής του γραφείου της Dow Jones Νewswires έγραψε ένα εκτενές βιβλίο, ο τίτλος του οποίου δεν αφήνει εξαρχής καμία αμφιβολία για το περιεχόμενό του: Che΄s Αfterlife (Η μεταθανάτια ζωή του Τσε).

Ο Κέισι θέλησε να δείξει ποιες είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι μηχανισμοί οι οποίοι μεταμορφώνουν τον μύθο και τη φήμη σε χρήμα, πώς επιβάλλονται και πώς επιδρούν σε βάθος χρόνου- και σε τεράστια στρώματα του πληθυσμού. Δηλαδή, με άλλα λόγια, έγραψε ένα βιβλίο για τη μαζική κουλτούρα και τον τρόπο που οικειοποιείται και μετατρέπει σε εμπόρευμα ένα σύμβολο, μια ιδέα, την εικόνα μιας στιγμής που εγγράφεται ανεξίτηλα επάνω στο ύφασμα του χρόνου και μολονότι πολλαπλασιάζεται ασταμάτητα- ή ακριβώς γι΄ αυτόπαραμένει σταθερά αποτυπωμένη στη μνήμη και στις συνειδήσεις. Ο Τσε μέσω της φωτογραφίας του δείχνει σαν να υπάρχει σε ένα διαρκές παρόν που σφραγίζει την αιωνιότητα. Και μια τέτοια εικόνα δεν μπορεί παρά να είναιτο όνειρο κάθε εμπόρου , αφού συνιστά προϊόν χωρίς ημερομηνία λήξεως.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε στην Κούβα το 1960 από τον Αλμπέρτο Ντίας Γκουτιέρες, γνωστότερο ως Κόρντα. Είναι ένα γκρο πλαν όπου ο Τσε φαίνεται να κοιτάζει σε ένα απροσδιόριστο πεδίο (δηλαδή στο μέλλον). Δεν υπάρχει περίγυρος, δεν υπάρχει στιγμή, η φωτογραφία είναι αιώνια, λες και ο Γκεβάρα αναστήθηκε και πήρε τη μορφή ενός Λατινοαμερικανού Χριστού, που ωστόσο κανείς δεν μπορεί να τον σταυρώσει. Ο Κέισι γράφει ότι η φωτογραφία σε προκαλεί να την ακουμπήσεις με το δάχτυλο, όπως το πορτρέτο της Μόνα Λίζα. Αυτή η αίσθηση της αμεσότητας και ταυτοχρόνως της ρομαντικής απόστασης είναι που, σύμφωνα με τον ίδιο, συνιστά τη γοητεία της. Ο Κάστρο το είχε αντιληφθεί πολύ νωρίς- από το 1967 και πριν από τη δολοφονία του Τσε-, γι΄ αυτό χρησιμοποίησε τη φωτογραφία στο συμβολικό επίπεδο, αναδεικνύοντάς την σε εμβληματικό γνώρισμα της κουβανικής επανάστασης και κατ΄ επέκταση της Λατινικής Αμερικής. Απέναντι στο δολάριο υψωνόταν η εικόνα ενός αδιάφθορου, ενός αγνού οραματιστή, που με τη βοήθεια των λαϊκών στρωμάτων θα κατατρόπωνε τους εμπόρους. Εκτός βεβαίως από αυτήν, υπήρξαν και άλλες: ο Τσε και το πούρο του- η Κούβα· ο Τσε και ο μπερές του- η επανάσταση· το κόκκινο άστρο.

Μεταμοντέρνα εικόνα

Η φωτογραφία του Κόρντα όμως είναι εκείνη που μεταφέρθηκε παντού. Πριν από το τέλος της δεκαετίας του ΄60 ήταν ήδη ένα, ας πούμε, εικόνισμα της επανάστασης, το γοητευτικότερο τοτέμ της ουτοπίας. Κάποια στιγμή ωστόσο ο αντίπαλος αντελήφθη ότι υπήρχαν εκατοντάδες εκατομμύρια καταναλωτές έτοιμοι να αγοράσουν μια υπόσχεση, ένα σύμβολο, την πραγματικότητα του αδύνατου, όπως θα έλεγαν οι υπερρεαλιστές. Ο Τσε δεν είχε καμία σχέση με τους γκρίζους και άχαρους ηγέτες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Τα αγέλαστα σιβηριανά πρόσωπα του πολιτικού γραφείου της ΕΣΣΔ έμοιαζαν απελπιστικά άχαρα και πληκτικά μπροστά στο πορτρέτο του νέου αργεντινού γιατρού που εκτελέστηκε στη Βολιβία.

Η ευρωπαϊκή Αριστερά είχε έναν επιπλέον λόγο να τον «υιοθετήσει» στο συμβολικό πεδίο. Ο Τσε είχε ασκήσει σκληρή κριτική εναντίον της ΕΣΣΔ, για την οποία οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες της Ευρώπης που υποστήριζαν την Αριστερά ένιωθαν μια δυσαρέσκεια η οποία έφτανε συχνά στο επίπεδο της καθολικής απόρριψης.

Αλλά η εμπορευματοποίηση της φωτογραφίας του Τσε συνέβη στις ΗΠΑ και από εκεί μεταφέρθηκε στον υπόλοιπο κόσμο, και μάλιστα σε μεγάλα στρώματα του γενικού πληθυσμού που δεν ανήκαν στην Αριστερά. Η αμερικανική νεολαία που βρισκόταν στην πλέον ριζοσπαστική της περίοδο ανακάλυπτε στο πρόσωπό του το ίνδαλμά της. Και αυτό μετά τη δολοφονία του υπερυψώθηκε και πήρε ένα σχεδόν θρησκευτικό περιεχόμενο. Σχεδόν κάθε μορφή αντίστασης στην καταπίεση ή στην όποια μορφή ολοκληρωτισμού με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο παρέπεμπε στον Τσε. Η παρατήρηση του συγγραφέα ότι η φωτογραφία αυτή λειτουργεί ως «ένα είδος μεταμοντέρνας εικόνας που μπορεί να υποδηλώνει οτιδήποτε στον οποιονδήποτε» δείχνει και το μέγεθος της επίδρασής της.

Η φωτογραφία είναι ένα τοτέμ της βιομηχανικής εποχής που αποτυπώνει τρία πράγματα: τον επαναστάτη που κινείται στον ιστορικό χρόνο, αλλά και στο άχρονο τοπίο της ουτοπίας· τον αδιάφθορο που δίνει νόημα στο όνειρο· τον ήρεμο, τον αγέρωχο, τον νέο και τον ελκυστικό, που δείχνει ότι η επανάσταση είναι καθαρή και ωραία, και ότι μπορούμε να την αγγίξουμε όπως βάζουμε το χέρι επάνω στην αφίσα. Η εμπορευματοποίηση φυσικά δείχνει και κάτι ακόμη: πως η εικόνα είναι ισχυρότερη από τις ιδέες που υποδηλώνει, ότι αυτή τις κινεί.

Οι διαφημιστές στη λεωφόρο Μάντισον γνωρίζουν ότι καμία διαφήμιση δεν μπορεί να επιτύχει χωρίς συναισθηματικό περιεχόμενο. Εδώ όμως το συναίσθημα μεταφέρει στον θεατή τις ιδέες και τη φαντασιακή τους απεικόνιση ταυτοχρόνως σε ένα και μόνο πρόσωπο. Πίσω από αυτό ο θεατής θέλει να δει τον εαυτό του.

Ο φωτογράφος Αλμπέρτο Ντίας Γκουτιέρες πέθανε το 2001. Η Κούβα μόλις το 1997 υπέγραψε τη Συνθήκη της Βέρνης για τα πνευματικά δικαιώματα.

Ο Γκουτιέρες δεν πρόλαβε να πλουτίσει. Πλούτισαν τελικά οι άλλοι. Και αυτοί ήταν κυρίως οι αντίπαλοι, που καθώς φαίνεται θα συνεχίσουν να πλουτίζουν, γιατί τώρα η εικόνα έχει υπερβεί πλέον το όποιο της μήνυμα, γι΄ αυτό και «μπορεί» να συνοδεύεται από τα πιο παρανοϊκά σχόλια, όπως αυτά μιας αυστραλέζικης εταιρείας παγωτού, ένα είδος του οποίου το ονομάζει «βύσσινο Γκεβάρα». Δοκιμάστε το, είναι μοναδικό, ισχυρίζονται. Και για να πεισθείτε, καταλήγουν: «Ο επαναστατικός αγώνας των βύσσινων συνετρίβη καθώς παγιδεύτηκαν ανάμεσα σε δύο στρώματα σοκολάτας. Είθε η μνήμη τους να παραμείνει στο στόμα σας». Σε τούτη τη μεταμοντέρνα εποχή, ως φαίνεται, ουδείς ορρωδεί προ ουδενός.



Όλα μπορούν να θυσιαστούν στο βωμό του χρήματος...Αλλά δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα καλύτερο!!! Είμαστε άνθρωποι, αυτό τα λέει όλα!!